Dat stelt Rob Kooijman, een zelfstandig juridisch onderzoeker uit Wageningen die de SGP-vrouwenkwestie vanaf het begin in 2006 op de voet heeft gevolgd.

Kooijman heeft in de afgelopen jaren veel gepubliceerd over de gevoerde processen tegen de staat en tegen de SGP, onder meer in juridische vakbladen.

„In het kandidaatstellingsreglement van de SGP staat dat kandidaten beginseltrouw moeten zijn. Nu heeft mevrouw Janse in deze krant duidelijk gesteld dat ze het beginsel van de partij over het regeerambt van de vrouw niet deelt. Dat kan een reden zijn om haar niet op een kandidatenlijst te plaatsen.”

Volgens Kooijman kán het niet alleen, maar móét het ook: „Ik lees namelijk nergens in het kandidaatstellingsreglement dat er uitzonderingen gemaakt mogen worden ten aanzien van het huldigen van de beginselen. Kandidaten moeten beginselgetrouw zijn, zo staat er.”

Als dit kan en moet, waar is dan het hele proces over de SGP voor nodig geweest?

„Als gevolg van de gevoerde rechtszaken mag de SGP vrouwelijke kandidaten niet langer afwijzen vanwege hun vrouw-zijn. Dat kon eerst wel.

De SGP kan en wil dat nu niet meer. Op 16 april heeft de partij besloten de formeel-juridische belemmeringen tegen het plaatsen van vrouwen op lijsten weg te nemen.”

Gaat een afwijzing van Janse dan niet in tegen de geest van de uitspraak van de Hoge Raad?

„Nee. De Hoge Raad heeft in april 2010 uitgesproken dat de SGP vrouwen vanwege hun vrouw-zijn niet mag afwijzen. Het hoogste rechtscollege heeft echter ook duidelijk uitgesproken dat de SGP haar afwijzende opvattingen over het regeerambt van vrouwen mag behouden en dat de partij die ook mag blijven uitdragen.

Dat laatste vindt ook het proefprocessenfonds Clara Wichmann, dat de kwestie met enkele andere feministische organisaties aanzwengelde.”

Wat voor consequentie heeft deze redenering?

„De consequentie daarvan is dat de SGP van haar kandidaten mag vragen om dit standpunt ook te huldigen. Als ze dat niet doen, moet dat een reden zijn om kandidaten af te wijzen. Dat geldt dan overigens niet alleen voor vrouwelijke kandidaten, maar ook voor mannelijke.

Politieke partijen wijzen wel vaker mensen af vanwege het niet huldigen van bepaalde opvattingen.

PvdA en D66 hebben in het recente verleden partijgenoten van kandidatenlijsten voor de Tweede Kamer gehaald omdat ze de opvatting van hun partij over de Armeense genocide door Turkije in het begin van de twintigste eeuw niet deelden.”