Om de drie jaar is het zover. Een commissie van tien mensen begint met de praktische voor­bereidingen voor de ver­gaderingen in het Veluwse dorp. M. Polinder-Franken vormt met haar man het kostersechtpaar van de Oenenburgkerk. Drie keer eerder maakten ze een generale synode mee, plus alle voorbereidende commissievergaderingen.

Ze doet het werk met veel plezier. „Ik ben een mensenmens”, zegt ze, terwijl ze koffie inschenkt. G. F. van der Beek –de voorzitter van de voorbereidende commissie– beweert zelfs dat het zonder haar allemaal niet zou lukken, maar daar moet Polinder niets van weten. „We doen het samen.” Het centrale aanspreekpunt, dat is ze wel. Van der Beek: „Eerst was ik dat. Ik ben al eens afgevaardigd geweest naar de synode en wist daardoor iets van het reilen en zeilen.” Tegen Polinder: „Maar inmiddels weet iedereen jou wel te vinden en val ik er als schakeltje tussenuit.”

Sinds 1998 is Van der Beek voorzitter van de voorbereidende commissie, die iedere synode opnieuw wordt gevraagd het een en ander te organiseren. „Elke keer stellen we onszelf de vraag: Kan de synode hier over drie jaar weer worden gehouden? Je bent afhankelijk van de medewerking van vrijwilligers. Tot nu toe zijn zij steeds weer enthousiast.”

Zo’n honderd vrijwilligers uit de christelijke gereformeerde Dorpskerk en uit de Oenenburgkerk springen bij. Polinder: „Ook jongelui van de jeugdvereniging helpen één avond per week. Dat wordt door de synodeleden erg gewaardeerd.”

Vijf werkgroepen zijn er nodig om de praktische voorbereidingen van de synodevergaderingen die vanaf 1 oktober in Nunspeet worden gehouden, in goede banen te leiden. Een werkgroep voor de administratie, voor het geluid, voor de vergaderzalen, de bediening, en voor het logies. De laatste werkgroep regelt ook het verblijf van de buitenlandse gasten. Zij worden ondergebracht in gezinnen van gemeenteleden. Van der Beek: „Vroeger gebeurde het vaker dan nu dat synode­leden wilden overnachten. Men is tegenwoordig veel mobieler. 
Ik denk dat nu hooguit 20 van de 52 afgevaardigden blijven slapen in Nunspeet.”

Maakt Polinder met haar man ook het eten klaar? „Nee, dat besteden we uit aan een cateringbedrijf. Dat organiseert een broodmaaltijd en een warme maaltijd. Wij verzorgen de bediening. Voor koffie zorgen we natuurlijk wel altijd zelf.” Van der Beek: „Eerder gingen we ergens anders eten, maar je merkt dat de leden het prettig vinden om hier in de kerk te blijven. Dat is veel rustiger en er is ruimte genoeg.”

Leeft het onder gemeenteleden, zo’n synodevergadering? „Niet echt”, antwoordt Van der Beek. „Wel onder de vrijwilligers”, stelt Polinder. „Je ziet dat ze er samen graag de schouders onder zetten.”

Dit is het tweede deel in een serie over het werk van de generale synode. Aanleiding zijn de landelijke kerk-vergaderingen van de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten, die binnenkort plaatshebben. Maandag deel 3.