Officiële reacties van de regeringen uit het Midden-Oosten op Bush’ rede van donderdag waren er vrijdag nog niet. Ook in het openbare leven maakte de speech weinig los omdat die werd uitgezonden na zonsondergang. Dat is het moment waarop de moslims tijdens de ramadan na een dag vasten weer mogen eten. ’s Vrijdag was de traditionele gebedsdag van de moslims en dan verschijnen er bijna geen kranten. De enige Syrische krant die wel verscheen, zweeg over de toespraak.

In Libanese kranten werd wel commentaar geleverd. In een opiniestuk van columnist Sahar Baasiri in de vooraanstaande Libanese krant An-Nahar werden de woorden van Bush vrijdag als „zeer aantrekkelijk” omschreven. Maar „voordat zij een tastbaar beleid vormen dat de echte problemen aanpakt, zullen ze verworden tot saaie en lege retoriek”, aldus Baasiri.

„Het blootleggen van de problemen in de regio is zinloos. Die kennen we allang. Wat nodig is, is het besef dat het onderliggende probleem nog altijd Palestijns van aard is en de Amerikaanse vooringenomenheid voor Israël en tegen de Arabieren, hun belangen en hun hoop”, schrijft Baasiri.

Politieke analisten zijn positiever over de woorden van Bush, die oprecht klinken in de oren van pleitbezorgers van democratie die al jaren streven naar het einde van de autocratische regeringen en de corrupte politiek. Toch zullen veel Arabieren hun reactie meer afstemmen op de persoon dan op de woorden. „Arabieren willen democratie. Ze haten hun eigen corrupte regimes meer dan de Verenigde Staten”, schrijft Abdul Bari Atwan, hoofdredacteur van de in Londen gevestigde Arabische krant Al-Quds Al-Arabi. „Maar ze zullen niet aandachtig geluisterd hebben naar de woorden van de president omdat alle Amerikaanse regeringen van de afgelopen vijftig jaar die regimes hebben ondersteund. Alle echte democratieën in de wereld kwamen bovendien tot stand na een interne strijd en niet door buitenlandse interventie, zeker niet van Amerikanen”, aldus Bari Atwan.

Bush legde in zijn redevoering van donderdag de schuld voor het gebrek aan democratie in het Midden-Oosten voor een deel bij het Westen. „Zestig jaar lang hebben westerse landen het ontbreken van vrijheid in het Midden-Oosten goedgepraat en mede mogelijk gemaakt. Veiliger zijn we daardoor niet geworden, omdat stabiliteit niet met vrijheid kan worden betaald”, zei Bush.