Journalisten veroordeeld in coup-zaak Turkije
ISTANBUL (ANP). In de Ergenekon-zaak in Turkije, waarbij maandag tientallen militairen en anderen werden veroordeeld voor het beramen van een militaire coup, zijn ook journalisten tot lange gevangenissstraffen veroordeeld.
De bekendste veroordeelde journalist is Mustafa Balbay. Hij werkte voor het dagblad Cumhuriyet (Republiek) dat bekendstaat om zijn kritische houding tegenover de conservatieve AKP van premier Erdogan. In 2011 werd hij tot parlementslid gekozen voor oppositiepartij CHP. Hij is nu veroordeeld tot bijna 35 jaar gevangenis.
Een levenslange gevangenisstraf is er voor journalist Tuncay Özkan. Hij werkte decennia lang voor kranten en tv-stations, en is een van de organisatoren van een aantal massale anti-AKP-demonstraties in 2007. Sinds een paar jaar is hij leider van een minipartij die niet in het parlement zit.
Opvallende veroordeelde is ook Ergün Poyraz, die faam verwierf met boeken waarin hij het concept ‘samenzweringstheorie’ tot nieuwe hoogten opstuwde: hij beweerde onder meer dat premier Erdogan en zijn vrouw eigenlijk Joden zijn en samenwerken met de Israëlische geheime dienst om Turkije te verzwakken. Ook hij zou met zijn schrijverij de ‘terroristische organisatie’, zoals Ergenekon nu door de rechters is beoordeeld, hebben gesteund. Poyraz moet bijna 30 jaar zitten.
Yalçın Kücük, een zeventiger, kreeg 86 jaar. Er is een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd, want hij werd afgelopen december voorlopig op vrije voeten gesteld. Zowel Kücük, Balbay als Özkan werkte (ook) voor OdaTV, een website die fel anti-AKP is. Alle journalisten in de Ergenekon-zaak zijn veroordeeld om wat ze schreven, niet omdat ze geweld gebruikten of anderszins misdaden pleegden.
Hoeveel journalisten er precies zijn veroordeeld in de Ergenekon-zaak, is niet helemaal duidelijk. Op nieuwssites die anti-AKP zijn, staan sommige namen op het journalisten-lijstje, terwijl ze door anderen tot de ‘politici’ worden gerekend. In Turkije achten veel journalisten het niet tegen de beroepsethiek om behalve als journalist ook als politicus te werken, of om samenzweringstheorieën zonder enige onderbouwing onder ‘journalistiek’ te scharen.