De situatie is ontstaan omdat er geen getijdestroming meer is in het zoutwatermeer. „In het voorjaar, als het oppervlaktewater opwarmt, ontstaan er in de diepte zogeheten spronglagen. Omdat die een andere temperatuur hebben, mengen ze niet meer goed met de rest van het water. Daardoor krijg je een laag in het water die voorkomt dat de zuurstof diep doordringt”, legt Van Bragt uit.

In het Grevelingenmeer ligt op dit moment op 9 meter en 16 meter diepte zo’n spronglaag. In de bovenste laag is veel zuurstof en dus ook veel leven. Onder de 9 meter is het al een stuk minder, maar onder de 16 meter leven alleen nog maar zwavelbacteriën, die zonder zuurstof kunnen. „En die bacteriën zijn niet in staat om de bodem schoon te krijgen.”

Volgens Van Bragt is de dode, zwarte modder op de bodem van het meer een „regelrechte ecologische nachtmerrie”. De enige manier om er iets aan te doen, is het getij herstellen of op een andere manier zorgen voor stroming. „Maar zelfs dan zal het nog tientallen jaren duren voor de natuur zich herstelt”, denkt hij.

Het Grevelingenmeer werd in de jaren ’70 van de Noordzee afgesloten door de aanleg van de Brouwersdam. Eerder was al de Grevelingendam aangelegd, ook als onderdeel van de Deltawerken.

Na de afsluiting van het meer was er volgens Van Bragt ook al sprake van massale sterfte. „Daarom is toen een spuisluis aangelegd, zodat er alsnog Noordzeewater in het meer kon komen. Maar dat is lang niet voldoende.”

Van Bragt verwacht dat de problemen in het meer de komende jaren alleen maar erger zullen worden. „Zolang er geen maatregelen genomen worden, zal deze ecologische ramp zich alleen maar uitbreiden en nog extremere vormen aan gaan nemen.”