Rustig op jubilerende Duikenburgse Dagen
ECHTELD. De digitale thermometer in de hal van partyrestaurant De Oude Duikenburg geeft windstilte en 34 graden aan. Door de warmte viel het bezoekersaantal dinsdag, op de eerste dag van de twintigste versie van de Duikenburgse Dagen, tegen.
Het asfalt plakt aan de schoenzolen op de weg naar de hoofdingang. Het meisje dat ijsjes verkoopt bij de entree naar het terrein doet als een van de weinige standhouders goede zaken.
Koetsier Hennie van Roekel staat met een lege paardentram op passagiers te wachten. Voor 2 euro kunnen mensen een rondje meerijden, maar de tram gaat veel minder vaak dan andere jaren. Na ieder rondje krijgen de Friese stamboekpaarden Tieke en Vera een emmer water te drinken. Als de dorst is gelest, giet de koetsier de rest van het water over de zwarte dieren. „Het is een lange dag voor ze, maar ik doe het rustig aan. Ze hoeven minder rondjes te maken dan anders, omdat er simpelweg veel minder bezoekers zijn.”
Dat herkent ook Lia Clements van Clementijn: „dameskleding van maat 36 tot maat 56.” De stand telt aan het einde van de middag alleen de drie verkoopsters en geen klanten. „Toch ben ik niet ontevreden. Ik dacht vanmorgen: Er komt niemand met die hitte. Maar er zijn in de loop van de dag toch best wel wat mensen langs geweest. En ze hebben nog kleding gepast ook.”
Clements staat voor de twintigste keer op de zomermarkt. „Zolang de Duikenburgse Dagen bestaan, zijn we hier. Het is een goed georganiseerde, gezellige zomermarkt. Ik zie vaak dezelfde mensen terugkomen.”
Organisator Henk de Heus maakt zich nog niet zo druk over de rust op de Duikenburgse Dagen. „Vanmorgen zijn er toch nog redelijk wat mensen geweest. En vanavond als het wat afkoelt, komen er ook vast nog wel.” Voor de familie De Heus is 2013 een dubbel jubileumjaar. „Mijn vader Jan begon hier veertig jaar geleden met het restaurant, wij zijn twintig jaar geleden met twaalf kraampjes de Duikenburgse Dagen begonnen. Op 7 september organiseren we daarom een open dag, waarop mensen achter de schermen kunnen kijken.”
Anno 2013 tellen de Duikenburgse Dagen zo’n 250 kramen en loopt er 70 man personeel rond. „Mijn vijf kinderen nemen deze week vrij om te helpen. De leden van het koor draaien mee in de parkeerwacht. Iedereen draagt een steentje bij. Heel gezellig.” De dagen trekken ieder jaar tussen de 15.000 en de 20.000 bezoekers.
Achter de zeven kramen tellende stand van de Veluwse zendingswinkel staat Wilma Mauritz (22) uit Opheusden te kletsen met de andere drie verkoopsters. „Het is rustig, maar we hebben wel wat kunnen verkopen en zelfs nog donateurs kunnen werven voor Timotheos, een stichting die hulp biedt in Malawi.” De opbrengst van de zendingswinkel wordt verdeeld over de Spaanse Evangelische Zending en de stichting Timotheos.
De warmte heeft aan het einde van de middag nog niet voor flauwvallende mensen gezorgd, zo weet Lia Zwanepol van de EHBO te vertellen. Ze staat achter de stand van Behufa Barneveld, waarbij Behufa staat voor bedrijfshulpverlening en facilitaire ondersteuning. „Ik heb alleen mensen met een blaar en een insectenbeet geholpen en een aspirientje uitgedeeld. Dat is alles.”
Zwanepol verkoopt deze dagen vooral EHBO-artikelen aan particulieren. „Vlinderpleisters zijn favoriet. Die kun je helemaal om je vinger wikkelen, waardoor ze goed vast blijven zitten.” Mannen zijn vooral geïnteresseerd in de blusbom. „Die kun je gooien in een kamer waar brandt woedt. Hij ontploft daar als een granaat en verstikt de brand als het ware.”
Op de parkeerplaats arriveren de zussen Gineke en Barteline Oudenaarden. Gineke draagt een oud kastje met gekleurde ruitjes. Ze heeft het op de kop getikt voor nog geen 40 euro. „Ik hoop in de toekomst mijn eigen huisje in te gaan richten en denk dat dit kastje er erg leuk staat.”