Ging het om een lading via Cuba opgekochte wapens en wapen­systemen teneinde de eigen verouderde voorraad aan te vullen? Of betrof het een deal met materiaal uit eigen fabrieken? Hoe het ook zij, brutaler kon de transactie niet zijn, want Noord-Korea hoort eigenlijk zwaar te lijden onder sancties van de Veiligheidsraad. In plaats daarvan blijkt Pyongyang rustig verder te gaan met handel in wapens en blijken er nog altijd handelspartners en afnemers te zijn.

Het brutale van de transacties zat hem vooral hierin dat het onder de neus van Noord-Korea’s aartsvijand de Verenigde Staten gebeurde, aldus Patrick Zoll in de Neue Zürcher Zeitung van donderdag. Algemeen bekend is immers dat de VS hun achterland nauwlettend afspeuren op verdachte transacties.

Nu was het ook de Amerikanen niet ontgaan dat op hetzelfde moment dat het Noord-Koreaanse vrachtschip Chong Chon Gan in de haven van Havana lag, er ook een hoge Noord-Koreaanse generaal op bezoek was bij de Cubanen. De man fungeerde kennelijk als een soort supervisor die de wapendeal moest begeleiden en controleren. Doorgaans hanteert Noord-Korea veel geniepigere manieren van handel te drijven, bijvoorbeeld door gebruik te maken van nepbedrijven die wereldwijd in maar liefst zestien landen zijn opgericht. Ook lopen de meeste transacties via tal van andere landen voordat ze een afnemer bereiken. Intussen is Cuba een bijzondere bondgenoot van de Noord-Koreanen omdat het de hartgrondige afkeer jegens Amerika deelt, maar ook omdat het het „verraad” van de toenmalige Sovjet-Unie (SU) maar moeilijk kan verkroppen: het wegvallen van de SU als welwillende beschermer kwam in beide landen hard aan.