Om voor EU-gelden in aanmerking te komen moeten Israëlische projecten verklaren dat zij opereren binnen de grenzen van voor 1967, en niet in Oost-Jeruzalem of op de Westelijke Jordaanoever of de Hoogten van Golan. De clausule is een krachtige ondersteuning van de eis van de Palestijnen dat hun toekomstige grenzen worden gebaseerd op die van voor de Zesdaagse oorlog. Zij verlangen dat Israël stopt met de bouw van joodse nederzettingen op de Westoever voordat zij de in 2008 afgebroken vredesonderhandelingen willen hervatten. Israël wil dat de onderhandelingen zonder voorwaarden vooraf worden hervat en dat alle belangrijke kwesties in die onderhandelingen worden opgelost.

De Israëlische onderminister van buitenlandse zaken Zeev Elkin noemde het EU-besluit een ‘zeer significante en zorgwekkende stap’, die niet bevorderlijk is voor de atmosfeer van de onderhandelingen. „Integendeel, het voedt de Palestijnse weigering om naar de onderhandelingstafel terug te keren.” Minister voor inlichtingen- en strategische zaken Yuval Steinitz zei dat de EU dubbele maatstaven hanteert, ‘omdat wij de EU niet soortgelijke stappen zien nemen in andere territoriale geschillen’.

De Palestijnse Hanan Ashrawi is blij met de Europese maatregel. „Dit is het begin van een nieuw tijdperk. Israël moet goed luisteren en begrijpen dat deze bezetting niet kan voortduren zonder een of andere vorm van rekenschap.”

Een woordvoerder van de EU-delegatie in Tel Aviv zei dat de clausule vanaf 2014 in overeenkomsten tussen Israël en de EU wordt opgenomen. „Israëlische entiteiten op de Golanhoogten, in de Gazastrook, op de Westoever en in Oost-Jeruzalem zullen niet in aanmerking komen voor EU-financiering.” Hij benadrukte dat de richtlijn niet geldt voor de Israëlische particuliere sector of bedrijven, maar wel voor bijvoorbeeld onderzoekscentra of ngo’s.