Het Zwitserse blad Tagesanzeiger drukte dinsdag een groot interview met de 46-jarige predikant af. Daarin wordt hij vooral bevraagd over de afname in ledental van de protestantse kerkenbond en of het protestantisme in Zwitserland nog toekomst heeft.

Locher, telg uit een bekende predikantenfamilie, is sinds 2010 preses van de kerkenbond, een federatie van de 24 gereformeerde landskerken, de Evangelisch-Methodistische Kerk en de Vrije Evangelische Kerk van Genève. De kerk telt zo’n 2 miljoen leden.

Het protestantisme heeft Zwitserland groot en succesvol gemaakt. Maar in de realiteit van alledag speelt het nu slechts een marginale rol. Hoe komt dat verlies aan betekenis?

„Wat zegt dat: verlies aan betekenis? Twee miljoen protestanten leven in Zwitserland. Twee miljoen: dat is een belangrijk deel van het land.”

Zeventig jaar geleden was 60 procent van de Zwitsers gereformeerd, vandaag is het nog zo’n 25 procent. Als dat zo verder gaat…

„Wat dan? In het dagelijks leven is het protestantisme sterk aanwezig. Het is een kracht die kritisch is op instellingen, die de waarde van het individu erkent, die vrijheid vraagt en de macht van instituties bevecht. Deze waarden zijn duidelijk te vinden in onze samenleving.”

De waarden van de Reformatie kunnen aanwezig zijn, maar ze worden niet geassocieerd met uw kerk.

„Dat klopt. Het stoort me dat protestantse waarden en de protestantse kerk zo weinig samen worden gedacht. Het stoort me nog meer omdat achter deze kerk mensen staan die hun hart, geld en tijd ervoor geven.”

Hoe krijg je weer meer mensen naar de kerk?

„Daarvoor is een focus op inhoud nodig. We willen niet, koste wat het kost, meer mensen. Anders zouden we op zondag gratis bier schenken in de kerk. We bezinnen ons daarentegen op onze waarden. Als er iets bijzonder sterk leeft onder protestanten, is het een goede preek: theologisch maar ook technisch en taalkundig goed. Zulke kunstwerken willen we voor het voetlicht brengen. Daarom organiseren we vanaf oktober een landelijke preekprijs.”

Wat is de rol van het protestantisme in uw eigen leven?

„Ik bid doorgaans ’s avonds. De praktijk van het geloof speelt een grote rol in mijn leven. Eenmaal per dag voor de Paaskaars in de Bijbel lezen, eenmaal per week naar de kerk gaan: dat is voor mij belangrijk. Ik vind het fijn om mezelf op het kerkelijk jaar te oriënteren en niet op het fiscale jaar. Mijn jaar begint op de eerste zondag van Advent. Voor Pasen vast ik zo goed als het gaat. We hebben thuis ook een tafelgebed. Wanneer allen aanwezig zijn, proberen we vierstemmig te zingen. Maar niet wanneer onze drie kinderen vrienden meenemen. Dan worden ze in verlegenheid gebracht.”

Hoe brengt u het geloof over op uw kinderen?

„Ik wil niet het geloof onderwijzen, maar verlangen wekken naar vrijheid – en dan zien of ze op dezelfde plaats ankeren als ik. Mijn anker van vrijheid is het Evangelie. Daarom is mijn Reformatiemotto: „Zij die geloven, zijn vrij.””

Lees het gehele interview hier.