Dat concludeert de Nederlander Jos Strengholt (54), die sinds 1988 in Caïro woont. De oud-journalist leidt daar sinds enkele jaren een Anglicaanse kerk, met een gemeenschap van ongeveer 600 tot 700 mensen. „Zij zijn werkelijk dolgelukkig en hielden niet op met juichen en zingen”, zei een vermoeide Strengholt donderdag, een dag na de afzetting van president Mohamed Mursi. In Egypte is ongeveer 90 procent van de ruim 80 miljoen mensen moslim en naar schatting 5 procent christelijk.

„Twee jaar geleden vond ik het niet passend mee te doen aan de demonstraties, maar nu wel. Niet op het Tahrirplein maar bij het paleis van de president, waar ook honderdduizenden mensen op af waren gekomen. Het was een broederlijk geheel; oud en jong, moslims en christenen.” Strengholt is hoopvol dat het beter wordt in het land waar christenen het zwaar hebben. Bang is hij ook enigszins, vooral dat de broederschap ondergronds gaat dan wel verboden wordt en de kerk de schuld zal geven van het verlies.

Bang voor de protesten en mogelijke onlusten was de Nederlander helemaal niet. „We voorzagen duidelijk wat er ging gebeuren. De koers van het leger was duidelijk voor iedereen.” Volgens hem hebben Mursi en zijn broederschap het slecht gedaan en merkten Egyptenaren dat dagelijks. „De stroom viel vaak uit, de benzine was steeds op en dat leidde tot chaos. Mensen zagen dat de broederschap geen benul had hoe ze deze problemen moest aanpakken maar alleen bezig was haar positie in officiële instanties te verzekeren. Vergeet niet dat de slechte economische situatie de aanleiding was van de protesten 2 jaar geleden.”

Ondanks alle perikelen zijn Strengholt en zijn vrouw zeker niet van plan uit Egypte weg te gaan. „Het bevalt me hier goed. We hebben ons hele leven hier en vinden de sociale omgang fijner dan in Nederland.”