Tijdens deze race die in oktober verreden wordt, doorkruisen zonneauto’s van 50 deelnemers uit de hele wereld de Australische woestijn over een afstand van 3000 kilometer.

De vorige zes Nuna-modellen hadden allemaal drie wielen. Vanaf dit jaar moeten dat er vier zijn. Het oude vertrouwde model moest dus helemaal op de schop. De Delftse studenten die zeker een jaar lang fulltime werken aan dit project, kozen voor een asymmetrisch model, waarbij de coureur aan de zijkant zit.

Een lange smalle uitstulping aan de rechterkant van de auto biedt ruimte aan het hoofd van de coureur. Om het evenwicht goed te houden, zit de elektronica en het accupakket aan de andere kant. „Het moet wel veilig zijn. Dat moet je kunnen garanderen als je 90 kilometer per uur rijdt”, legt teamlid Rick Lenssen uit. De auto kan snelheden tot 185 kilometer per uur bereiken en weegt 180 kilo.

Een van de belangrijkste factoren in het ontwerp is hoe omgegaan wordt met de luchtweerstand. Hoe minder weerstand, hoe sneller de auto immers kan rijden.

De Twentse studenten die meedoen aan de World Solar Challenge hebben vorige maand hun auto al gepresenteerd. The Red Engine weegt 139 kilo. Zijn voorganger woog 180 kilo. Net als vorig jaar heeft de auto ook 6 vierkante meter aan zonnecellen aan de bovenkant. Die zijn essentieel, want voor de race zijn de deelnemers volledig aangewezen op zonne-energie.

De World Solar Challenge wordt om het jaar gehouden. Vorige keer eindigde het Delftse team als tweede. Eerder haalden ze al vier gouden en een zilveren medaille binnen. Twente haalde nog nooit een podiumplek. De vorige keer werden ze vijfde.

Dit jaar reist voor het eerst een team van Eindhovense studenten af naar Australië voor de World Solar Challenge. Zij doen mee in de zogenoemde cruiser klasse. Daarvoor hebben ze een gezinsauto ontworpen waar vier mensen in kunnen.