Met grote regelmaat brengen de media familiedrama’s onder onze aandacht. Gescheiden ouders die het niet kunnen verwerken dat hun kinderen aan de ander worden toegewezen. Of een partner die compleet vastloopt als blijkt dat de ander een nieuwe liefde heeft gevonden.

De familiedrama’s vinden hun oorsprong vaak in een verbroken of verstoorde relatie. Het aantal echtscheidingen was in 2011 32.510, dat is 36,5 procent van het aantal gesloten huwelijken (bron CBS). Hier zijn ook kinderen bij betrokken. Bij gemiddeld één kind per gezin zijn dat al 625 kinderen per week; zij krijgen te horen dat hun ouders gaan scheiden. Juist de omgeving die voor kinderen het meest vertrouwd en veilig moet zijn, wordt verstoord. Dit heeft zijn uitwerking op de kinderen; wie kun je nog vertrouwen?

Een andere ontwikkeling die we zien in de maatschappij is dat door sociale media en internet steeds vaker oude liefdes opduiken.

Op de website schoolbank.nl is bijvoorbeeld bij ”succesverhalen” te lezen dat mensen zelfs na meer dan dertig jaar hun eerste schoolliefde weer tegenkomen en hun huidige relatie hebben verbroken om samen verder te gaan. Ook op Hyves en via Facebook en LinkedIn worden oude schoolvrienden en oude liefdes eenvoudig gevonden en is contact snel gelegd. Het is terecht dat er in het hoofdredactioneel commentaar van maandag 24 juni hierop wordt gewezen.

Oxytocine

Hoe kan het nu dat mensen soms alles opgeven voor hun eerste liefde? Joe McIlhaney en Freda McKissic Bush geven in hun boek ”Verstrikt” (uitg. Novapres) een verklaring. Op basis van recent neurowetenschappelijk onderzoek brengen zij opzienbarende nieuwe informatie aan het licht over de invloed van seksualiteit op de hersenen.

Vaak redeneert men: als je de juiste voorzorgsmaatregelen neemt, is alles prima. Uitspraken zoals: „Volg je hart” en „Als het goed voelt, is het goed” zijn jarenlang als algemene waarheden geproclameerd. Dit is echter niet juist. Elke aanraking tussen een jongen en een meisje doet iets met hun hersenen. Hoe verder je gaat op seksueel gebied, hoe meer oxytocine en vasopressine (vrouwelijke en mannelijke stofjes in de hersenen) er wordt aangemaakt. Die stofjes zorgen voor een chemische verbinding in de hersenen tussen deze twee personen.

Op het moment dat een relatie verbroken wordt en een nieuwe relatie met een andere persoon wordt aangegaan, wordt het proces van deze stoffen opnieuw opgestart. Echter minder krachtig.

Uit het onderzoek blijkt dat deze stofjes steeds minder worden aangemaakt bij steeds wisselende partners. Oftewel, de eerste binding is het sterkst. Geen wonder dat oude schoolliefdes of eerste relaties na jaren nog zo veel gevoelens los kunnen maken. En dat je na veel wisselende seksuele contacten met diverse partners je jezelf zo moeilijk kunt binden aan de ander.

Deze onderzoekers, die jarenlang honderden jongeren hebben gevolgd, komen dan ook met het opmerkelijk advies om te wachten met een seksuele relatie totdat je zeker weet dat je huidige partner je definitieve levenspartner zal zijn.

Wordt het niet tijd dat de Tweede Kamer zich verdiept in dit opmerkelijke wetenschappelijk onderzoek?

Staatssecretaris Van Rijn (Volksgezondheid) zou er goed aan doen om de vragen, zoals de SGP heeft gesteld met betrekking tot de reclame over de website Second Love, een site waar vreemdgaan wordt aangemoedigd, serieus te nemen.

De Tweede Kamer heeft de verantwoordelijkheid om de bevolking te beschermen tegen gevaren. Daar hoort ook relatievorming bij, dat houdt niet op bij veilig vrijen ter voorkoming van soa’s.

De afgelopen maanden is duidelijk gebleken dat de Nederlandse bevolking de gebeurtenissen rondom de twee vermiste en vermoorde jongens niet koud heeft gelaten. Bijna iedere Nederlander leefde mee en wenst dat een dergelijk drama nooit meer plaatsvindt.

Vele familiedrama’s komen voort uit verstoorde relaties. Het is zorgelijk dat essentiële informatie uit wetenschappelijk onderzoek, met betrekking tot relatievorming wel beschikbaar is, maar dat de overheid hier niets mee doet. Dat moet anders.

De auteur is secretaris van de stichting Schreeuw om Leven.