Experts van het CBP, de Universiteit van Amsterdam (UvA), Bits of Freedom, AMS-IX en Google spraken met Kamerleden over het verzamelen en bewaren van persoonsgegevens door de Nederlandse en buitenlandse overheden. De Kamerleden hadden hierom gevraagd na alle ophef over het computerprogramma PRISM waarmee de Amerikaanse geheime dienst NSA communicatie van Nederlanders via internet in de gaten houdt.

Op nationaal niveau is het aftappen vastgelegd, legde Joris van Hoboken van de afdeling informatierecht van de UvA uit. Zo mag in Nederland alleen gericht worden afgetapt, dus wanneer iemand verdachte is. Maar wanneer er een andere partij bij komt kijken die niet direct het belang van de burgers op het netvlies heeft en waarop de controle tekort schiet, dan is dat bijzonder problematisch, aldus Van Hoboken. In contracten wordt vastgelegd wat er met data mag gebeuren, maar overheden zijn hieraan niet gebonden. Dit is een belangrijke beperking, meent hij.

De informatieuitwisseling tussen veiligheidsdiensten gaat via het principe quid pro quo, voor wat hoort wat, en dat geeft een prikkel om steeds meer informatie te verzamelen om de eigen positie te versterken, vindt Axel Arnbak (UvA).

Tomesen wees erop dat „100 procent veilige data, 100 procent veiligheid en 100 procent privacy niet bestaan”. De balans tussen nationale veiligheid en de bescherming van persoonsgegevens is een afweging die de overheid maakt. Maar wat belangrijk is, is „dat die bescherming een grondrecht is van burgers, en niet een luxeartikel waarop je kunt afdingen als dat je uitkomt”, aldus Tomesen.