Haar familie vindt dat religie niet veel meer is dan hersenspoeling waarbij de mens zijn verantwoordelijkheden wordt ontnomen. Haar vader voelde zich in haar jongere jaren zich meer thuis bij de atheïst Christopher Hitchens. Haar moeder was een anglicaan, later een rooms-katholiek en vervolgens een boeddhist. Haar broer accepteerde geen enkele religie die zijn autonomie aan banden legde.

Door het lezen van het boek ”God als misvatting”, geschreven door de Britse atheïst en evolutiebioloog Richard Dawkins, ging de agnostische Keynes zich interesseren voor het christelijk geloof. Ze las boeken van voor- en tegenstanders over de stelling dat evolutie zou moeten leiden tot agnosticisme of het nieuwe atheïsme. „Ik ben opgevoed om bewijzen te onderzoeken”, zo schreef ze deze week in de Britse krant The Catholic Herald.

Atheïsme draagt een „kiem van intolerantie en minachting jegens gelovige mensen” in zich, ontdekte Keynes. Ze voelde zich meer thuis bij de boeken van de Britse theoloog Allister McGrath en de Engelse religiejournalist en Dawkins-criticus John Cornwell.

Hoewel ze uit eigen beweging koos voor het christendom, stuitte die overgang bij de familie op onbegrip. Wetenschap acht de familie als onverenigbaar met een religieuze overtuiging. „Ik hoorde een commentaar: „Maar ze leek me zo’n intelligent meisje.””

Haar gang naar het rooms-katholicisme betitelt ze als een „reis terug naar het geloof”. Die reis bestaat voor haar uit „een beweging van het hart” en een „diepgaand intellectueel onderzoek”.