Maurice de Hond, u kent hem wel van zijn verkiezingsprognoses, is helemaal enthousiast. Op deze scholen wordt gewerkt volgens de filosofie van O4NT (Onderwijs voor een Nieuwe Tijd). Iedere leerling heeft een iPad. Ook de kleuters. De kinderen mogen grotendeels zelf bepalen wat ze willen leren en wanneer. Voor de leraar is een coachende rol weggelegd. Volgens meneer De Hond is de tijd van krulletters schrijven voorbij. Hoe verzint-ie het.

Nu heeft opiniepeiler De Hond voor zover ik weet geen onderwijskundige achtergrond; dan kun je zoiets misschien nog verwachten. Maar het blijkt dat ook bijna alle leden van de Tweede Kamer heel enthousiast zijn.

Ik begrijp er niets van. Wat moet een kleuter met een iPad? Kleuren? Puzzelen? Naar een verhaal luisteren? Het kan allemaal. Maar ons kind gaat toch niet naar school om met een iPad op schoot de lessen te volgen, waarbij de juf dan van een afstandje toekijkt of zij al moet ”coachen”?

Volgens de initiatiefnemers volgen de leerlingen een gepersonaliseerde leerweg, uitgaande van eigen interesses en mogelijkheden. Van zo’n zin word ik droevig. Waar blijft het gezamenlijke van een groep? Het is toch helemaal niet verkeerd als kinderen op elkaar moeten wachten? En eigen interesses volgen lijkt mooi, maar luisteren naar onderwerpen die buiten de eigen interesse liggen kan juist heel stimulerend werken. Overal hoor je geklaag dat de wereld steeds individualistischer wordt en nu gaan we dat nota bene via de school stimuleren.

Eigenlijk is het wel grappig. Je hoort ouders klagen dat hun kind niet achter de computer is weg te slaan. Schoolartsen maken zich er zorgen over dat kinderen niet genoeg bewegen en te dik worden doordat ze alleen maar computerspelletjes te doen. En nu komen er scholen waar zelfs de fijne motoriek op de iPad wordt geoefend. Want schrijfoefeningen in een schriftje zijn volgens O4NT achterhaald.

Er schijnen al veel kinderen te zijn aangemeld voor de Steve Jobsscholen. Dat begrijp ik dan ook wel weer. Welk kind wil nou niet naar een school waar je de hele dag op de iPad mag? En dan ook nog zelf bepalen wat je wilt leren en wanneer. Al denk ik dat het nieuwtje er na een paar weken wel af is. Rekenen blijft rekenen, ontleden blijft ontleden. IPad of niet.

En dan de leerkracht. Daar sta je dan in de klas. Niks opgeheven koppies, aandachtig luisterend naar de boeiende uitleg. Of actieve leerlingen, samen aan het werk. Nee, gebogen hoofden over een beeldscherm met een coach. Leve de vooruitgang!