De Eerste en de Tweede Kamer debateerden de afgelopen weken regelmatig over maatregelen die klassieke vrijheden beperken. Zo werd een debat gehouden over het vrijgeven van koopzondagen en over de gewetensbezwaarde ambtenaar. Vrijheden van gelovigen, welke godsdienst ze ook aanhangen, staan onder druk. Ook op de werkvloer. Daar is echter te weinig aandacht voor.

Het lijkt eenvoudig: als er meer koopzondagen komen, moet er ook meer personeel op zondag beschikbaar zijn. Om de deuren te kunnen openen is er immers personeel nodig.

Vooral de detailhandel en horeca openen op zondag vaak de deuren. Juist in die twee sectoren werken veel jongeren, met name in het weekend als bijbaan naast school of studie.

Van steeds meer jongeren uit onze achterban horen wij dat zij hun baan alleen mogen houden als zij ook op zondag gaan werken. Een aantal jongeren gaf aan dat bij sollicitatiegesprekken de eis op tafel kwam om op zondag te werken.

In het Burgerlijk Wetboek is geregeld dat de werkgever een arbeidsovereenkomst niet mag opzeggen „wegens de omstandigheid dat de werknemer geen instemming verleent aan het werken op zondag.” De wet regelt enkel de situatie van opzegging, niet van aannemen van werknemers. De bedoeling van de wet is echter duidelijk: je mag een baan niet mislopen om het feit dat je niet op zondag wilt werken. Daarnaast zou dit ingaan tegen het discriminatieverbod, waarin duidelijk is opgenomen dat er niet gediscrimineerd mag worden op levens­beschouwelijke overtuiging.

Ronald, een christelijke jongere, ervoer dit zelf. Hij had een tijdelijk contract in de horeca en kreeg tegen het einde van dit contract een keuze voorgelegd: „Of je krijgt nog een contract, maar dan ga je ook op zondag werken, of je contract wordt niet verlengd.” De werkgever legt de werknemers een oneigenlijke keuze voor en eigent zich het recht toe andermans vrijheid te beperken.

Juist in deze tijden van crisis is het voor jongeren moeilijk om een baan te vinden. Van deze situatie maken de werkgevers ten onrechte gebruik door jongeren een onaangenaam voorstel te doen. Het kan niet de bedoeling zijn dat werknemers en sollicitanten worden gediscrimineerd omdat zij niet op zondag willen werken. Dat is ronduit illegaal.

Wij roepen werkgevers dan ook ertoe op om niet te discrimineren, maar juist hardwerkende integere jongeren een kans te geven. Laten ook politieke partijen zich inzetten om te voorkomen dat vrijheden nodeloos worden ingeperkt. Juist in een pluriforme samenleving als de onze moeten rechten van minderheden zorgvuldig worden gewaarborgd.

Laat de vrijheid van de ene groep niet ten koste gaan van de vrijheid van anderen. Een zorgvuldige balans en praktische oplossingen doen recht aan alle belangen. Laten we gaan voor optimale vrijheid.

De auteurs zijn respectievelijk politiek voorzitter van SGP-jongeren en vicevoorzitter van PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie.

Lees ook in Digibron

Werken op koopzondag? (Reformatorisch Dagblad, 11-10-2012)

Waakzaamheid geboden rond werken op zondag (Reformatorisch Dagblad, 14-05-2011)

Werknemer dupe van verregaande zondagsopening (Reformatorisch Dagblad, 23-01-2010)

Koopzondag geen banenmotor (Reformatorisch Dagblad, 20-06-2009)

Zes of zeven dagen: wereld van verschil (RMU Contact, 01-02-2009)

Zondagsarbeid als selectiecriterium aan de poort (RMU Contact, 01-06-1999)

Zondag nog geen gewone werkdag (Reformatorisch Dagblad, 30-12-1994)