Het kabinet wilde met de eigen bijdrage voorkomen dat mensen onnodig gebruikmaken van de dure ziekenhuiszorg door zich met te kleine of niet urgente dingen te melden bij de spoedeisende hulp.

Wie zich op eigen houtje zonder doorverwijzing van de huisarts bij de spoedeisende hulp meldt, is formeel alleen verzekerd als er sprake is van een acute zorgvraag. Bij niet-acute zorg is de patiënt niet verzekerd en kan er ook geen eigen bijdrage worden gevraagd, schrijft Schippers.

Vervolgens constateert ze wel: „In de praktijk blijken zorgverzekeraars het toch onterecht te vergoeden, terwijl de verzekerde de zorg eigenlijk volledig zelf dient te betalen.” Voor invoering van een eigen bijdrage zou de niet-acute zorg bij de spoedeisende hulp dus eigenlijk eerst als verzekerde zorg moeten worden aangemeld. Maar dat is onwenselijk, omdat het een uitbreiding van het pakket met niet-noodzakelijke zorg betekent.