Ds. J. H. Lammers: Gewone leven is bijzonder door geloof
RIDDERKERK. In de 25 jaar dat ds. J. H. Lammers predikant is, bleef één thema onverminderd actueel: de enige troost in leven en sterven. Daarbij heeft hij ook oog voor het „schijnbaar gewone leven in het geloof.” Deze week gedenkt de predikant van de hervormde wijkgemeente Drievliet-Oostendam van Ridderkerk zijn ambtsjubileum.
De 50-jarige predikant hoopt dat hij de tijd krijgt om op die manier de hele Bijbel te bepreken. „Ik preek in een bepaalde ernst over de noodzaak Jezus te kennen, de oproep om tot Hem te komen en aan te geven dat er twee wegen zijn. Dat is geen somber beeld. Als je in je leven van Jezus bent, ben je het ook in je sterven, en dan wordt het leven waardevol, ook in de gewone dingen.”
Ds. Lammers wist al op jonge leeftijd dat hij predikant wilde worden. Zijn beide opa’s stierven toen hij nog jong was. Dat greep hem aan. „Het zette me aan het denken dat je sterven moet en daarna God ontmoeten. Het is belangrijk om al jong de Heere Jezus te leren kennen. Ik kreeg het verlangen om predikant te worden en die boodschap aan andere mensen te brengen.”
De weg van bekering ging „geleidelijk. Ik vergelijk mezelf met Timotheüs, die de Heere van jongs af leerde kennen”, zegt hij. „Het is een heel gewone weg. Maar het gewone is heel bijzonder als de Heere gebruikmaakt van de middelen.”
Dogmatiek
In 1981 begon ds. Lammers met de studie theologie aan de Universiteit Utrecht. Hij volgde colleges bij docenten zoals prof. C. Graafland. „Vanaf mijn eerste jaar ging ik naar de pastorie van ds. K. Exalto in Benthuizen. Met een groep studenten studeerden we daar uit de dogmatiek van Bavinck en later Calvijn. Ds. Exalto vroeg altijd, doelend op de studie: „Waar ben je nu mee bezig?” Dat heeft me blijvend gestimuleerd tot onderzoek.”
Na twee jaar pastoraal medewerker te zijn geweest in Barneveld, werd ds. Lammers in 1988 bevestigd als predikant van de hervormde gemeente Sint Philipsland. „De mensen accepteerden me gelijk als hun dominee. En we kregen hun vertrouwen. De scriba zei: „Als u zich geeft aan ons, geven wij ons aan u.” Van lieverlee stelden mensen zich open. Dat ervaren we tot op de dag van vandaag, ook al ben ik er geen predikant meer.” Binnenkort hoopt hij in Ridderkerk en Sint Philipsland te preken over zijn intredetekst van destijds, Romeinen 1:16 en 17.
Na het Zeeuwse dorp stond ds. Lammers in drie gemeenten in Zuid-Holland: Benthuizen, Krimpen aan den IJssel en Ridderkerk. „Ik kom zelf uit Ede, en had ook een beroep naar Overijssel of het midden van het land aan kunnen nemen. Maar de Heere wees de weg in de beroepen die ik kreeg.”
Gezondmaking
De predikant houdt in het ambtelijke werk vast aan drie aspecten van het ambt: de preekstoel, de catechisatie en het huisbezoek. „Er wordt weleens aan het predikantschap getornd. Maar op deze manier houd ik feeling met jongeren en hoor ik wat er in gezinnen leeft. Dat kan ik in de preken gebruiken.”
Ds. Lammers is inmiddels ruim tien jaar betrokken bij het organiseren van themadagen voor jonge mannen vanuit de mannenbond. Ook is hij lid van de visitatiecommissie van de classis Dordrecht. „Eigenlijk is een visitatie een huisbezoek aan een hele gemeente om het geloofsleven te peilen.”
Als visitator streeft hij naar objectiviteit. Hij komt niet als predikant van de Gereformeerde Bond op bezoek. „In die spanning sta ik, en daar wil ik ook in staan omdat ik zoek naar gezondmaking van de kerk. Ik stel dan vragen, zoals hoe activiteiten worden georganiseerd en waarom een bepaald punt in het beleidsplan staat. Dat gebeurt in vriendelijkheid en met belangstelling.”
Ter gelegenheid van het ambtsjubileum organiseert hervormd Ridderkerk zaterdag een bijeenkomst voor ds. Lammers en zijn gezin. Enige tijd later hopen de predikant en zijn vrouw met een groep gemeenteleden naar Oekraïne te gaan. De gemeente van Ridderkerk heeft een vriendschapsband met de baptistengemeente van ds. D. M. Vinogradsky in Zhitomir. „Naar de reis zien we uit. Als kind weet ik nog dat er werd gebeden voor kerken achter het IJzeren Gordijn. Christenen hebben er veel meegemaakt. Ds. Vinogradsky heeft zelf ook gevangengezeten.”
In Oekraïne gaan dingen anders dan in Nederland. Maar toch ervaart ds. Lammers, die zichzelf „traditioneel, in positieve zin” noemt, verbondenheid in het geloof. „Je vindt elkaar als je spreekt over zonde en genade. We kunnen bovendien veel leren van het vrijmoedig spreken over het geloof en van de vreugde van het geloof te midden van armoede.”
Digibron
Lees meer in archiefsysteem Digibron over ds. Lammers. Hieronder een selectie links naar artikelen.
Ds. J. H. Lammers doet intrede in Ridderkerk (De Waarheidsvriend, 29-05-2008)
Ds. J. H. Lammers neemt afscheid van Krimpen aan den IJssel (De Waarheidsvriend, 24-04-2008)
Ds. Lammers doet intrede in Krimpen (Reformatorisch Dagblad, 23-03-1998)
Ds. Lammers neemt afscheid van Benthuizen (Reformatorisch Dagblad, 09-03-1998)
Bevestiging en intrede ds. J. H. Lammers te Benthuizen (De Waarheidsvriend, 09-09-1993)
Afscheid ds. J. H. Lammers van St. Philipsland (De Waarheidsvriend, 02-09-1993)
Intrede kand. J. H. Lammers te St. Philipsland (De Waarheidsvriend, 23-06-1988)