Vakantie
Nog een paar weken en dan beginnen de schoolvakanties weer. Voor heel veel mensen is dat een periode waar naar toegeleefd wordt. Sommigen weten voor de Kerst al waar en hoe men de komende vakantie wil doorbrengen.
Ook kinderen en jongeren zien meestal uit naar de zomervakantie. Een aantal weken niet naar school, geen huiswerk en geen toetsen. Jongeren die niet meer met hun ouders op vakantie gaan, schrijven zich rond de jaarwisseling vaak al in voor een zomerkamp of jongerenreis.
Vakantie is dus voor de meeste mensen iets om naar toe te leven, en op zich is daar niets mis mee. Toch mogen we ook weleens denken aan de mensen die niet op vakantie kunnen vanwege bijvoorbeeld leeftijd, gezondheid, detentie of financiële beperkingen. Deze mensen kunnen enorm opzien tegen de vakantieperiode, omdat ze daardoor opnieuw bepaald worden bij de verschillen tussen hen en mensen die onbekommerd kunnen genieten van een paar weken rust. Hoe moeilijk kan het voor hen zijn om kaarten te ontvangen uit vakantiegebieden en de verhalen te horen van mensen die genoten hebben van hun buitenlandse reis.
En dan is er nóg een categorie mensen die enorm kunnen opzien tegen de zomervakantie. Dat zijn de moeders (en vaders) van kinderen die speciale aandacht nodig hebben. Voor deze ouders kan een vakantie van zo’n vijf weken een geweldige opgave zijn. Vijf weken een kind of meerdere kinderen om je heen die zichzelf niet kunnen vermaken of die het gezin en de buurt op stelten zetten en daardoor hun ouders soms tot wanhoop brengen.
Of kinderen met wie je niet op vakantie kunt omdat ze zich in een vreemde omgeving ongelukkig of angstig voelen. Voor deze ouders is het een enorme opgave om elke dag met hun kind of kinderen bezig te zijn. En vergeet de vaders niet. Ze gaan wellicht iedere dag met lood in hun schoenen en een hart vol zorg naar hun werk. En aan het eind van de werkdag is het steeds weer spannend thuiskomen; hoe is het vandaag gegaan? Het zijn deze vaders en moeders voor wie het leven zwaar is, soms zonder dat de omgeving dat in de gaten heeft.
Wanneer we zelf een rustig gezin hebben en daardoor met elkaar kunnen uitzien naar de komende vakantie, laten we dan ook eens bedenken dat er veel, heel veel gezinnen zijn waar een ontspannen vakantieperiode niet vanzelfsprekend is. Mensen die zo’n gezin kennen doen er goed aan om, waar mogelijk, een helpende hand uit te steken of een luisterend oor te bieden aan deze ouders voor wie de zomermaanden zwaar zijn. Voor hen zijn meeleven en begrip vanuit hun omgeving van grote waarde. Juist omdat ze zo vaak het tegendeel ondervinden!