Dat allerlei overheidssubsidies eens goed tegen het licht gehouden worden, is zonder meer verstandig. Zo wil minister Hoogervorst op zijn terrein (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) een groot aantal organisaties minder of geen subsidie geven. Ook op andere departementen wordt de lijst van gesubsidieerde instellingen kritisch bekeken.Maar de ene subsidie is de andere niet. Er worden ook subsidies uitgekeerd aan instellingen die zaken van algemeen belang dienen en die de kosten daarvan niet allemaal voor eigen rekening kunnen nemen. Zonder die particuliere activiteiten zou de overheid het zelf moeten doen en zou ze beslist duurder uit zijn.

Daarom ging minister Donner te ver toen hij de subsidie schrapte aan instellingen die zich bezighouden met de reclassering van ex-gedetineerden. Het was wel nuttig werk, maar het was geen kerntaak van Justitie, zo oordeelde hij.

Organisaties als stichting Ontmoeting moesten maar bij andere departementen aankloppen. Maar het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport liet al weten dat het die taken niet tot zijn werkterrein rekende.

Binnen de rijksoverheid moet heel wat bezuinigd worden. Dat leidt er gemakkelijk toe dat ministeries naar elkaar verwijzen wanneer de financiering van bepaalde activiteiten aan de orde komt. Hoe de departementale indeling ook opgezet wordt, er zijn natuurlijk altijd grensgebieden.

In ieder geval vindt de meerderheid van de Tweede Kamer dat de reformatorische stichting Ontmoeting en het oecumenische Exodus gesubsidieerd moeten blijven. Een daartoe strekkend amendement-Van der Staaij (SGP) vond de afgelopen dagen brede weerklank.

Al zijn over lang niet alle ex-gedetineerden die door deze organisaties worden opgevangen succesverhalen te vertellen, toch geldt dat iedere crimineel die op het rechte pad gebracht wordt, er één is. Velen van hen komen bepaald niet vol schuldbesef en goede bedoelingen de gevangenis uit. En zelfs als dat zo zou zijn, houden dergelijke gevoelens meestal niet lang stand.

Een intensieve begeleiding van ex-gedetineerden is daarom van groot belang. Zij moeten werk en onderdak vinden en een nieuw levenspatroon opbouwen. Dat is niet in een paar dagen geregeld. Organisaties die vanuit een christelijke overtuiging werken, hebben daarbij onmiskenbaar een zekere meerwaarde. Zij kunnen hun cliënten een bepaald geestelijk houvast meegeven. De mens zal immers bij brood alleen niet leven.

Velen die eenmaal op het criminele pad zijn geraakt, vervallen na het uitzitten van hun straf weer in hun oude leven. Het is zonder meer in het belang van het departement van Justitie wanneer deze recidive teruggedrongen wordt. Al gaat het bij de stichting Ontmoeting om een kleinschalige activiteit, ook hier geldt dat alle beetjes helpen.

Strenge straffen zijn helaas onvermijdelijk. De ernst van veel delicten vraagt daarom. Het kwaad moet vergolden worden. Maar het gaat er ook om de veroordeelde na het uitzitten van zijn straf een nieuwe start te laten maken. Dat is in zijn eigen belang, maar zeker ook in het belang van heel de maatschappij.