AMSTERDAM (ANP) - De prijzenoorlog in de supermarkten, waar Albert Heijn woensdag een extra schepje bovenop deed, wordt door de consument warm onthaald. Toch heeft het wantrouwen de overhand.aanhef (u13,1,0(Het filiaal van Dirk van den Broek aan het Marie Heinekenplein in Amsterdam was woensdagmiddag vol met mensen die hun dagelijkse boodschappen halen. Naast de rode Dirk-tassen vallen er ook veel plastic tassen te bespeuren van de concurrent die sinds kort echt op de kleintjes let.

Voor de zaak, naast het bord waarop Dirk van den Broek zijn lage prijzen vergelijkt met die van de concurrentie, pakt A. Mau-Asam haar fietstassen in. Ze heeft net boodschappen gedaan. Op de vraag of ze langskomt om een graantje mee te pikken van de prijzenoorlog, antwoordt ze ontkennend. „Ik doe hier altijd al boodschappen en ze blijven goedkoper.”

Mau-Asam heeft geen goed woord over voor Albert Heijn, die de prijzenslag onder de supermarkten ontketende. Het wantrouwen overheerst. „Die prijzenstunt komt op mij vreemd over. Het concern lijdt verlies, haalt een dure topman binnen en kan de prijzen ineens met 40 procent omlaag doen. Dat klopt niet.” Ze vraagt zich af hoe lang de supermarkt het volhoudt en doet alvast maar een voorspelling. „Over twee weken stoppen ze met die grap.”

Een vrouw die langskomt met twee volle boodschappentassen, sluit zich enigszins bij haar aan. „We zijn zo lang voor de gek gehouden, nu kunnen ze de prijzen opeens wel verlagen.” Omdat ze de prijsverschillen eens met eigen ogen wilde zien, heeft ze vandaag bij Dirk van den Broek boodschappen gedaan. In vergelijking met de C1000 was ze naar eigen zeggen goedkoper uit.

Bedrijfsleider E. Blijswijk van de C1000 merkt weinig van de ontketende oorlog. Hij zit met zijn zaak aan de Amsterdamse Wibautstraat en heeft daar nauwelijks concurrentie. „De dichtstbijzijnde Albert Heijn zit in de Sarphatistraat, daar heb ik geen last van. We zitten hier naast de ingang van de metro, dus de mensen wippen snel even langs.”

Per week komen er volgens hem ruim 20.000 consumenten, en daar heeft hij nog geen afname in gezien. Bang dat zijn personeel door de prijsverlagingen te duur wordt is hij evenmin. „Ze werken allemaal parttime met variabele tijden. Dus als het moet passen we hun tijden wat aan”, zegt hij, terwijl er drie lange rijen voor de kassa staan.