Maar dan nog: kan de zoveelste opname met werken van Bach werkelijk iets toevoegen aan de vele bestaande uitvoeringen? Zo stopte ik met de nodige scepsis de eerste schijf van deze dubbel-cd in de speler.

Maar dan de verrassing: vanaf de eerste noot word je gepakt door het fraaie, bezonken spel van de Italiaanse organist Francesco Cera. Vooral de natuurlijke tempi en de beheerste agogiek overtuigen me zeer; nergens is de manier van musiceren gezocht of overdreven. Cera is in staat om de muziek voor zich te laten spreken.

Het nieuwe orgel uit 2009 van de firma Mascioni in het Zwitserse Giubiasco is weliswaar bescheiden van omvang, maar heeft de nodige zeggingskracht. Voor de verandering horen we nu eens geen metalig plenum en scherpe tongwerken, maar klanken waarop woorden als ”poëzie”, ”mengbaarheid” en ”vocaliteit” van toe­passing zijn.

Het eveneens Zwitserse radio-/televisiekoor onder leiding van Diego Fasolis is zonder meer overtuigend; het werkt vanuit dezelfde rust en liefde voor detail als de organist.

Wel vind ik het jammer dat het koor niet in dezelfde ruimte is opgenomen als het orgel: dat is hoorbaar. De kwaliteit van de opname laat overigens niets te wensen over.

De dubbel-cd is op­gedragen aan Gustav Leonhardt, die een van Cera’s docenten was.

J. S. Bach – Orgelbüchlein; Francesco Cera (orgel), Coro della Radiotelevisione Svizzera o.l.v. Diego Fasolis (zang); Brilliant Classics (94639); 2-cd; € 10,75; bestellen: www.prestoclassical.co.uk