De afrekening moet waarschijnlijk als een wraakactie worden gezien. De schutter had eerder die nacht bij een ruzie op straat klappen gekregen van het latere slachtoffer. De impact van de moord is groot. De zus van het slachtoffer kon zich eerder tijdens de rechtszaak niet beheersen en schold de schutter vrijelijk uit. Ze vertelde vol haat dat ze hoopte dat zijn dochtertje ook door tientallen kogels zou worden doorzeefd en zou sterven op de koude vloer van een kroeg. De rechtbank spreekt in het vonnis letterlijk van een koelbloedige afrekening zonder enig respect voor het leven van het slachtoffer.

De politie in Groningen had grote moeite om het bewijs in de moordzaak rond te krijgen, mede omdat getuigen niets wilden zeggen. Het moordwapen werd bovendien nooit gevonden en de in Frankrijk opgepakte schutter zweeg in alle talen. Volgens de rechtbank werkt dit zwijgen nu in zijn nadeel. Zo heeft de man geen verklaring voor het feit dat hij op stel en sprong naar het buitenland verdween terwijl zijn vriendin zwanger was en zijn vader in het ziekenhuis lag. Ook zou hij tegen een kennis hebben gezegd dat hij ‘iemand had geschoten’.