Dit stelde ICC-president Song Sang-hyun woensdag in een reactie op een verklaring van de Afrikaanse Unie. AU-voorzitter Hailemariam Desalegn had het ICC maandag „een soort rassenjacht” verweten omdat alle ICC-verdachten Afrikanen zijn.

Op één uitzondering na (Kenia) is in al deze gevallen door Afrikaanse landen zelf om de onderzoeken gevraagd of heeft de VN-Veiligheidsraad ertoe opdracht gegeven. De raad in New York deed dat tot nu toe slechts twee keer, inzake de twee Afrikaanse landen Sudan en Libië. Song wijst erop dat het ICC losstaat van de VN en niet deelneemt aan de besluitvorming van de Veiligheidsraad. Als de raad een zaak doorverwijst, dan wordt het ICC actief, in overeenstemming met zijn oprichtingsverdrag, het Statuut van Rome.

Sommige critici verwijten het Strafhof dat het geen onderzoek doet naar oorlogsmisdaden in Syrië. Het ICC is daartoe echter niet bevoegd: Syrië is geen partij bij het Statuut van Rome, en de Veiligheidsraad verwijst de situatie niet door. De Syrische president Bashar al-Assad heeft met Rusland, een land met een veto, een machtige bondgenoot in de Veiligheidsraad.