„Wij zijn overduidelijk geen afwijsfabriek, zoals vaak wordt gesuggereerd: Nederland honoreert 40 procent van de asielaanvragen. In de rest van de EU is dat 27 procent.”

Het verschil is deels te verklaren door verschillen in regelgeving per land, al streeft de EU wel naar harmonisatie van die regels, aldus Van Lint. „Overigens zijn we ook geen ja-knikfabriek”, aldus Van Lint. „De eisen die aan een aanvraag worden gesteld, zijn stevig genoeg.”

In 2012 werden in totaal 13.650 asielaanvragen ingediend, een daling van bijna 7 procent ten opzichte van 2011. Vooral het aantal eerste aanvragen daalde. Het aantal mensen dat een tweede verzoek om asiel indiende, steeg juist, met 26 procent. Dat is een trend die al langer te zien is, ook in andere Europese landen. De meeste aanvragers van asiel komen uit Irak, Afghanistan en Somalië.

Er waren meer klachten in 2012, met name over vertraging in de procedure. Die werd volgens Van Lint veroorzaakt door de voorbereidingen voor het nieuwe ‘Moderne Migratiebeleid’, dat per 1 juni ingaat. Het houdt in dat de procedure om een reguliere verblijfsvergunning aan te vragen, dus voor werk, studie of gezinshereniging, eenvoudiger wordt. De rol van de zogeheten referent, de contactpersoon of -instantie die de aanvrager in Nederland heeft, krijgt daarbij meer gewicht.

Van Lint ging nog kort in op de verstrekking van een verblijfsvergunning aan een 21-jarige uitgeprocedeerde asielzoeker uit Kameroen, die in honger- en dorststaking was gegaan tegen zijn afwijzing. Staatssecretaris Fred Teeven (Justitie) heeft de man een ‘discretionaire’ vergunning gegeven, omdat na zijn definitieve afwijzing nieuwe gegevens bekend waren geworden. Het feit dat de man in honger- en dorststaking was, heeft daarbij geen enkele rol gespeeld, aldus Van Lint. Teeven lag op dat moment zwaar onder vuur vanwege de zelfmoord van de Russische asielzoeker Aleksandr Dolmatov in vreemdelingendetentie. De staatssecretaris gebruikt zijn ‘discretionaire bevoegdheid’ gemiddeld 100 keer per jaar, zei Van Lint.