Dullaert deed onderzoek naar deze ‘thuiszitters’. Hij concludeert daarin dat de huidige leerplichtwet niet meer van deze tijd is. Voor kinderen met specifieke behoeften op medisch, sociaal, intellectueel of emotioneel gebied is het niet altijd haalbaar om iedere dag in de klas te zitten, zegt hij.

„Het huidige onderwijssysteem is in beton gegoten, terwijl deze kinderen om flexibele oplossingen vragen”, aldus de Kinderombudsman.

Dullaert doet in zijn onderzoeksrapport enkele aanbevelingen. Zo wil hij dat het ministerie van Onderwijs een ‘thuiszittersakkoord’ sluit met onder meer scholen en de Onderwijsinspectie. Ook pleit hij ervoor dat iedere regio een onafhankelijke ‘leerrechtregisseur’ krijgt die - als het moet - knopen kan doorhakken.

De Kinderombudsman startte zijn onderzoek vorig jaar augustus nadat hij een meldpunt voor thuiszitters had geopend. „Ik werd overspoeld door klachten van thuiszitters en hun ouders”, zegt Dullaert.

Een bekende zaak is die van de zeilbroers Enrique en Hugo. Volgens hun ouders kunnen de twee wegens zware dyslexie en hoogbegaafdheid niet terecht op een Nederlandse school. De broers vertrokken vorig jaar op een zeilreis om aandacht te vragen voor hun zaak.

Staatssecretaris van Onderwijs Sander Dekker laat in een reactie weten te zullen nadenken over het thuiszittersakkoord. „Als een akkoord alleen maar een hoop papier met goede bedoelingen oplevert, dan moeten we er niet aan beginnen. Daar is geen kind bij gebaat.” De staatssecretaris deelt de mening van de Kinderombudsman dat er meer ruimte moet komen voor maatwerk en flexibiliteit. „Het ene kind is het andere niet, dus dat vraagt om precieze oplossingen”, aldus Dekker.