Het Nederlandse immigratie- en asielbeleid is zorgvuldig en heeft oog voor de belangen van de Nederlandse samenleving én de noden van het individu, aldus de bewindsman. „Wie bescherming nodig heeft, krijgt bescherming. Wie om andere redenen dan bescherming naar Nederland is gekomen, moet voldoen aan de reguliere toelatingsvoorwaarden voor verblijf.”

Hongerstakingen kunnen daarom niet leiden tot het omzetten van afwijzingen in individuele dossiers. Teevens medewerkers blijven wel „ intensief met de hongerstakers in het detentiecentrum in gesprek” om te bezien hoe hun verblijf daar zo goed mogelijk kan verlopen.

Volgens het ministerie van Veiligheid en Justitie voeren zeven asielzoekers nog actie. Vijf van hen zijn in hongerstaking, twee anderen laten naast hun eten ook hun drinken staan. Een van de twee ligt in het Justitieel Medisch Centrum in Scheveningen. Het ministerie mag om privacyredenen niet zeggen hoe hij er aan toe is.

Mensen die niets meer drinken, de dorststakers, lopen gevaar snel te sterven. Stoppen met drinken leidt meestal binnen een week tot de dood.