Uit Ikkersheims promotieonderzoek is gebleken dat sinds 2006, toen het nieuwe zorgstelsel ingevoerd werd, de efficiëntie en de kwaliteit van de zorg zijn toegenomen en de wachttijden zijn verkort, maar dat de totale kosten fors zijn toegenomen. Dat komt doordat het aantal behandelingen bij specialisten is toegenomen.

Dat is een gevolg van het verdienmodel: hoe vaker een specialist wordt ingeschakeld, hoe meer een ziekenhuis verdient. Dat is overigens inmiddels gemaximeerd: ziekenhuizen en specialisten mogen jaar op jaar niet meer dan 2,5 procent groeien.

Veel geld zou volgens Ikkersheim ook bespaard kunnen worden door beter onderzoek. Een knie of een heup vervangen is bijvoorbeeld niet steeds nodig. In sommige gevallen kan fysiotherapie ook soelaas bieden. „Daarvoor moet gemeten worden wat de klachten zijn voor en na de operatie. Als je dat weet, weet je ook voor welke patiënten zo’n operatie een toegevoegde waarde heeft”, stelt Ikkersheim.

Daarnaast blijkt goede zorg vaak ook goedkope zorg, omdat in veel gevallen complicaties vermeden worden als patiënten goed behandeld worden. „Als een herseninfarct gelijk goed wordt opgevangen, kan worden voorkomen dat patiënten verlamd raken en dat ze hun hele leven in een verzorgingshuis moeten doorbrengen”, verduidelijkt Ikkersheim. „Dat heeft, naast de gevolgen voor de levenskwaliteit, ook gevolgen voor het kostenplaatje.”

Voor zijn onderzoek heeft Ikkersheim gekeken naar declaraties van zorgaanbieders. Of die al dan niet rechtmatig waren, heeft hij niet uitgezocht. De onderzoeker promoveert maandag aan de Vrije Universiteit op zijn bevindingen.