De koning is het enige dat Walen, Vlamingen en Brusselaars bindt, is een veelgehoorde gedachte in België. Maar het koningshuis geniet meer steun en aanzien in Wallonië dan in Vlaanderen, waar de nationalistische N-VA en Vlaams Belang de monarchie het liefst gelijk met de federale staat bij het vuilnis zetten en een eigen republiek instellen. Koning Albert, die volgende maand 79 jaar wordt, is daarbij populairder dan zijn zoon Filip.

Het weekblad Knack vroeg een aantal partijvoorzitters een open brief te schrijven aan de prins om te zien hoe over zijn toekomstige rol en positie wordt gedacht. De brieven zullen Filip, die vorige week nog in Nederland was om te zien hoe zijn collega Willem-Alexander werd ingehuldigd als koning, niet optimistisch hebben gestemd. “De voorbije decennia hadden de Vlamingen vaak het gevoel dat het koningshuis niet echt van hen was”, schrijft Wouter Beke van de christendemocratische CD&V bijvoorbeeld.

De Wever ziet Filip het liefst ontslagen van zijn opvolgingsplicht. "Ik ben geen groot lezer van de lichaamstaal, maar bij publieke optredens ademt uw pose de druk van verplichting uit. Wat het ook is: een verplichting. Al zult u het ongetwijfeld positief vertalen als: uw plicht. Het liefst van al zou ik u van die plicht willen ontslaan.’‘ Ook schrijft De Wever: ’‘Ik maak er dan ook geen geheim van, als we überhaupt een nieuwe koning nodig hebben, dat ik zijn rol het liefst beperkt zie tot een louter ceremoniële.’‘

De meeste partijvoorzitters beschouwen de monarchie eerder als een noodzakelijk kwaad dan als een positief element. Het koningschap is een ’‘anachronisme, een restant uit lang vervlogen tijden, toen macht nog via erfopvolging werd toebedeeld en niet via democratische verkiezingen’‘, aldus Beke. ’‘Toch hebben velen het gevoel dat het koningschap wel past bij een delicaat land als België. Maar dat gevoel bestaat enkel bij gratie van een gezonde dosis terughoudendheid.’’