De zogeheten enkelefeitconstructie in de AWGB leidt met name op christelijke scholen tot veel onzekerheid bij homoseksuele leerkrachten, menen partijen in de Tweede Kamer en het COC. Het zwaard van Damocles hangt boven hun hoofd, want zij kunnen elk moment tegen hun wil ontslagen worden.

Uit de praktijk zijn echter, in een lange reeks van jaren (de AWBG werd in 1993 van kracht), over heel Nederland bezien, slechts enkele incidenten bekend.

Het laatste en bekendste voorval is dat van Duran Renkema, die in 2011 door het bestuur van de dr. K. Schilderschool in Oegstgeest werd geschorst nadat hij zijn vrouw en kinderen verlaten en bij een man was ingetrokken. Renkema maakte de zaak aanhangig bij de rechter en de Commissie Gelijke Behandeling (CGB). Later kwam Renkema met het schoolbestuur overeen dat hij als docent zou vertrekken. Hij trok daarna zijn zaak bij de CGB in.

Een tweede bekende zaak is die van de School met de Bijbel in Emst, die in 2009 een homoseksuele docent schorste. Het COC wilde deze zaak aan de CGB voorleggen, maar de docent in kwestie voelde daar niet voor. De afloop van deze zaak is niet bekend. Waarschijnlijk zijn school en leraar een vertrekregeling overeen gekomen.

Doordat beide genoemde docenten hun zaak niet tot het uiterste bij de rechter of de CGB hebben uitgevochten, bestaan er jurisprudentie noch CGB-uitspraken over homodocenten op christelijke scholen. Dat betekent dat de precieze reikwijdte van de zogeheten enkelefeitconstructie –waarover in algemene zin in politiek Den Haag altijd veel te doen is geweest– nooit rechterlijk is getoetst.