Internationale media meldden dat Israël aanvallen heeft uitgevoerd op een militair complex bij de Syrische hoofdstad Damascus, om transporten van wapens naar de radicale sjiitische Hezbollahbeweging in Libanon tegen te gaan. Er was zelfs bekend om welke wapens het ging, namelijk om Iraanse Fateh-110-raketten. Deze hebben een reikwijdte van 300 kilometer en kunnen dus steden midden in Israël bereiken.

Israëlische zegslieden zeggen officieel niets. Maar iedereen weet dat Israël redenen genoeg heeft voor zo’n actie. De raketten kunnen namelijk onder de Israëlische burgerbevolking veel slachtoffers maken als er een nieuwe oorlog uitbreekt tussen Israël en Hezbollah. Israël heeft eerder aan­gegeven dat het zal ingrijpen als Syrië chemische wapens aan Hezbollah overdraagt.

Volgens het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten heeft de Israëlische luchtaanval zeker 42 soldaten van het Syrische regeringsleger het leven gekost.

Furieus

Syrië reageerde de afgelopen dagen furieus. De Syrische minister van Buitenlandse Zaken, Faisal Mekdad, waarschuwde zondag direct dat de Israëlische lucht­aanvallen op doelen in de buurt van Damascus „een oorlogs­verklaring” inhielden.

De Syrische minister van Informatie, Omran-al-Zubi, deed er nog een schepje bovenop en verklaarde dat zijn land „alle opties” openhoudt om op de aanvallen te reageren, die hij volgens de Israëlische nieuwswebsite Times of Israel toeschreef aan een verbond tussen „terroristen, afvalligen en zionisten.” Die zouden er allemaal op uit zijn het regime van de Syrische president Bashar al-Assad omver te werpen.

Dat laatste is overigens niet het geval. Israël heeft er beslist geen behoefte aan het regime van Assad te verjagen, omdat het met een mogelijk regime van soennitische jihadisten nog verder van huis is. Het mag duidelijk zijn dat de aanval niet tegen Syrië gericht was, maar tegen Hezbollah.

Israël gaat ervan uit dat Damascus niet op de aanvallen zal reageren. De veronderstelling is dat het regime de handen meer dan vol heeft aan de burgeroorlog. Een nieuw front zou de val van president Assad kunnen versnellen.

Om de spanningen te verminderen, is premier Netanyahu zondag volgens plan voor een bezoek naar China vertrokken, hoewel zijn vertrek bijna drie uur werd uitgesteld vanwege extra overleg met het veiligheidskabinet.

Mochten Syrië, Iran of Hezbollah toch wraak willen nemen, dan is de kans groot dat dat zal gebeuren in de vorm van een terreuraanslag op een Israëlisch 
doel in het buitenland. Vorig jaar blies een zelfmoordterrorist zich op onder Israëlische toeristen in het Bulgaarse Burgas. Het ging toen om een late reactie van Hezbollah op een serie aanslagen 
op Iraanse atoomwetenschappers die aan Israël werd toegeschreven.

Voorzorg

Maar in het Midden-Oosten is niets zeker. Als voorzorgsmaat­regel heeft het Israëlische leger het raketafweersysteem Iron Dome geplaatst bij Haifa en Safed. Dit afweersysteem moet korteafstandsraketten onderscheppen die mogelijk op Noord-Israël worden afgevuurd.

Ook sloot Israël het noordelijk deel van het land af voor burgerluchtvaartverkeer. De belangstelling om gasmaskers op te halen bij de distributiestations bleek beduidend groter dan normaal.

Op de Golanhoogvlakte sloeg gisteren een granaat in. Waarschijnlijk ging het om een verdwaald projectiel dat was bedoeld voor het Syrische leger of de rebellen. Het Israëlische leger denkt dat het om een zogeheten afzwaaier gaat en dat er geen verband is met de luchtaanval van de afgelopen dagen. De afgelopen maanden zijn er vaker kogels en granaten vanuit Syrië op de Golanhoogte terechtgekomen.

Het is zeker mogelijk dat Israël de komende tijd opnieuw doelen in Syrië zal aanvallen als er inlichtingen voorhanden zijn dat Hezbollah wapens dreigt te krijgen die de regels van het spel veranderen.

Israël houdt er rekening mee dat Hezbollah zich erop voorbereidt om toe te slaan zodra Israël mocht besluiten Iran aan te vallen. Een Israëlische operatie tegen Iran zou kunnen plaatsvinden om de ontwikkeling van nucleaire wapens door Teheran tegen te gaan. Daarbij kan de Joodse staat eigenlijk geen sterke Hezbollahbeweging gebruiken, omdat deze problemen geeft voor zowel het Israëlische leger als de burgerbevolking. Hezbollah zal als vergelding zeker proberen Joodse burgers te treffen. Met de aanvallen van de afgelopen dagen bewijst Israël over superieure inlichtingen te beschikken. Dat wil niet zeggen dat er nooit wapentransporten van Syrië naar Hezbollah zijn uitgevoerd. Bij een mogelijke volgende oorlog tussen Israël en Hezbollah zal blijken hoe sterk de vijand is.

Het laatste gewapende conflict tussen Israël en Hezbollah dateert uit 2006. Toen wist Israël Hezbollah pijnlijk te treffen. Maar de steden en dorpen in het noorden van Israël werden destijds getroffen door een golf van Hezbollahraketten.