Sinds de opstand tegen het bewind van Bashar al-Assad in maart 2011 begon, zijn zeker 36 journalisten omgekomen, waarschijnlijk door gerichte aanslagen. Zowel strijders van de oppositie als regeringsmilitairen hebben zich schuldig gemaakt aan mishandeling van journalisten.

Het rapport geeft details over tientallen situaties waarin journalisten werden aangevallen of opgesloten om hen ervan te weerhouden verslag te doen van de toestand in Syrië. Het rapport belicht ook de rol van burgers die als amateurjournalist vaak hun leven op het spel zetten om de buitenwereld te informeren. Net als hun professionele collega’s kregen ook zij te maken met represailles.

„We hebben wederom gedocumenteerd hoe alle partijen in dit conflict de oorlogswetten overtreden, hoewel de omvang van misbruik door regeringstroepen veel groter blijft”, zegt Ann Harrison, adjunct-directeur van het programma voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika van Amnesty. ,Hoeveel meer bewijs van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid heeft de VN-Veiligheidsraad nog nodig om de situatie in Syrië naar een aanklager van het Internationaal Strafhof te verwijzen? vraagt zij zich af.

Onafhankelijke kranten, radio en tv-stations kunnen al decennialang niet vrij opereren in Syrië. Sinds 1963 was er een noodtoestand van kracht. Die werd in 2011 opgeheven, maar journalisten worden nog altijd vervolgd, als ze over een breed scala van onderwerpen berichten, zoals mensenrechtenschendingen van het leger. Nieuwe wetten die ogenschijnlijk een grotere vrijheid van meningsuiting garanderen, konden de situatie in de praktijk niet verbeteren.