Heerts profiteert van zijn wat rechtse imago
DEN HAAG (ANP). Hoewel hij niet geldt als een klassieke polderjongen, heeft Ton Heerts zich de afgelopen maanden ontwikkeld tot de redder van het poldermodel. Dat er enkele weken terug een sociaal akkoord tot stand kwam, was vooral te danken aan de voorzitter van de FNV. Ofschoon hij op eieren moest lopen vanwege de grootscheepse reorganisatie waarin de vakcentrale verwikkeld is, slaagde Heerts er toch in met kabinet en werkgevers op één lijn te komen.
Nu deze klus geklaard is, stelt Heerts zich na enige aarzeling beschikbaar om de FNV te blijven leiden. De leden van de vakcentrale kunnen de komende dagen de nieuwe voorzitter kiezen. Die verkiezing maakt deel uit van de nieuwe opzet van de FNV, waarin de leden meer, en de voorzitters van de afzonderlijke bonden minder te vertellen moeten krijgen.
Heerts heeft al een lange loopbaan in de vakbeweging achter de rug, maar aanvankelijk wees niets erop dat hij ooit FNV-voorzitter zou worden. De in 1966 geboren Heerts begon zijn werkzame leven bij de marechaussee. Daarna was hij eerst nog bestuurder bij het CNV, voor hij naar de FNV overstapte. Tussen 2006 en 2010 zat hij voor de PvdA in de Tweede Kamer.
Vorig jaar keerde Heerts als interim-voorzitter terug bij de FNV. Hij ging leiding geven aan het hervormingsproces dat nodig was nadat de vakcentrale na een ruzie over het pensioenakkoord bijna uit elkaar was gevallen.
Heerts is erin geslaagd de rust in de FNV redelijk te bewaren. Hij toonde zich compromisbereid, maar liet als het nodig was ook zijn tanden zien. In zijn gesprekken met kabinet en werkgevers profiteerde hij ongetwijfeld van het wat rechtse imago dat hij in het verleden opbouwde. Zo haalde hij ooit uit naar „lapzwanzen die uit de staatsruif eten” en prees hij het door links Nederland verfoeide kabinet-Balkenende II. Ook zijn goede relatie met werkgeversvoorman Bernard Wientjes zal hem in het sociaal overleg van pas zijn gekomen.