Winnaar verhalenwedstrijd RD/De Banier maakte wel twintig versies
Ze speelde zelfs scènes uit haar verhaal na, om de personages maar de juiste bewegingen te laten maken. Haar zorgvuldigheid leverde Klaske Dankert iets op: de eerste prijs bij de verhalenwedstrijd van het RD en De Banier.
Haar creaties belandden altijd in een laatje van haar huis in Groningen. Tot ze het verhaal ”Stippen” instuurde voor de verhalenwedstrijd van uitgeverij De Banier en het Reformatorisch Dagblad. „Het thema ”Vrij” sprak me erg aan. Ik wilde een verhaal maken dat zich afspeelde in een heel kleine setting, zonder veel zijlijnen. En het moest herkenbaar zijn voor kinderen.”
De 42-jarige lerares Nederlands ging niet over één nacht ijs. Ze gaf eerst in een schema weer hoe haar verhaal in elkaar moest zitten. Ook vormde ze zich een beeld van haar personage. „Een stoer jongetje met een klein hartje. Hij zit met een vraag, maar kan zich niet goed uiten.”
U had gehoord dat er meer dan 100 inzendingen waren.
„Dat verraste me. Het thema van de wedstrijd was niet makkelijk, en toch zoveel reacties. Dan is mijn kans wel klein, dacht ik meteen. Het ging me ook niet om winnen – dit verhaal moest uit mijn hoofd.”
De jongen waarover u schrijft kan geen letter op zijn opstelblaadje krijgen. Hoe verging het u?
„Dit verhaal vloog eruit. Tenminste, de eerste grove versie. Daarna maakte ik nog wel twintig varianten. Ik haalde overbodige verhaallijntjes eruit. Ik maakte de meester wat minder actief. Alles om de focus meer op het jongetje te krijgen. Het is daardoor een sober verhaal geworden.”
Sober. Is dat wel spannend?
„Jawel. Een spanningsboog moet er altijd inblijven. Spanning hoeft niet in actie te zitten. Ik bouw spanning op door steeds een stukje informatie los te laten.”
Het verhaal gaat over rouw, maar heel subtiel. Waarom?
„Omdat je volgens mij over rouw alleen maar heel voorzichtig kunt praten. Voor je het weet kies je een verkeerd woord en doet het meer pijn dan dat het heelt. Daarom wilde ik het alleen aanstippen.”
Uw verhaal heeft een duidelijk christelijke inslag. Is die essentieel in een verhaal voor kinderen?
„Het geeft een meerwaarde aan een verhaal. Als personages geloofsvragen, levensvragen of zingevingsvragen hebben, tilt dat het verhaal naar een hoger niveau.”
Volgens de jury stapt u niet in de valkuil om overal „meteen een antwoord op te geven.” Herkenbaar?
„Ja. Ik denk dat een verhaal zijn kracht verliest als ik antwoorden zou geven. De keus die je maakt hangt natuurlijk samen met je doel als schrijver. Een literair getint verhaal mag wat mij betreft wat vragen openlaten. Ook voor kinderen, zodat ze daar nog over kunnen napraten.”
