Van Anraat werd eerder al veroordeeld tot 16,5 jaar celstraf omdat hij aan het regime van Saddam Hoessein de grondstof TDG leverde. Die produceerde daar mosterdgas mee, dat werd ingezet tijdens bombardementen op steden in Irak en Iran. De slachtoffers raakten daardoor gewond. In deze zaak vroegen 4 Irakezen om een schadevergoeding en 13 slachtoffers uit Iran.

De schadevergoeding van één slachtoffer uit Irak werd afgewezen vanwege verjaring. Een verzoek tot schadevergoeding moet binnen een bepaalde termijn zijn ingediend. De rechter noemde deze afweging „zeer onbevredigend”.

Volgens de rechter moet Van Anraat al in 1984 hebben geweten dat zijn leveringen TDG werden gebruikt voor de productie van chemische wapens. Maar de zakenman, die zich tijdens de strafzaak grotendeels op zijn zwijgrecht heeft beroepen, vertelde in de civiele zaak dat hij daarbij dacht dat zijn leveringen gebruikt zouden worden voor textielproductie.

Van Anraat kan nog in beroep gaan. De zakenman zit volgens zijn advocaat financieel volledig aan de grond en heeft helemaal geen geld om slachtoffers te betalen.

Liesbeth Zegveld, advocaat van de 17 slachtoffers, toonde zich tevreden. Het is de slachtoffers ook niet zo zeer te doen om het geld. „Het is vooral een principiële zaak. Iemand is verantwoordelijk gesteld voor het leed dat hen is aangedaan.” Ze twijfelt of er helemaal geen geld van Van Anraat komt. „Misschien duikt er ergens nog een bankrekening op of is hij, als hij vrijkomt, in staat om kleine bedragen over te maken.”

Het regime van Saddam Hussein zette in de jaren 80 op grote schaal mosterdgas in tegen Koerden in het noorden van Irak. Duizenden burgers stierven of raakten zwaargewond. Veel van hen raakten blijven invalide. Ook in de oorlog tegen buurland Iran (1980-1988) werd gifgas ingezet.