Voor een kritische houding ten opzichte van sociale media pleit L. van der Tang, directeur van Vital Health in Ede. Tegelijk stelt hij dat het niet mogelijk is die te mijden. „Maar vaak leggen ze een enorm beslag op ons leven. Ik voel die worsteling iedere dag zelf en zie het ook om me heen gebeuren. Maar er moeten momenten van stilte zijn om de Heere te zoeken.”

Ook dr. A. Huijgen, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Genemuiden, ziet gevaren. Toch ziet hij vooral kansen. Zo gebruikt dr. Huijgen Facebook, Twitter en Skype in het pastoraat. „Via Skype voer ik pastorale gesprekken met een zendingsechtpaar in Australië. En jongeren stellen na catechisatie soms persoonlijke vragen via de Facebookchat. Via Twitter krijg ik evangeliserende gesprekken.”

Huijgen stelt dat ambtsdragers sociale media kunnen gebruiken om mensen te bereiken. „Voor veel jongeren bestaat iets niet of nauwelijks als het niet online te vinden is. Daarom ben ik van mening dat je als kerk in ieder geval een website moet hebben.”

Na de pauze krijgen bezoekers de mogelijkheid om te reageren op een aantal stellingen. Maar eerst vraagt forumleider en RD-journalist Evert van Dijkhuizen de twee lectores hun lezing in een tweet samen te vatten. „Strijd voor stilte”, luidt het bericht dat van Van der Tang zou twitteren. Dr. Huijgen: „Communiceer mee, maar bewaak je intiem kapitaal.” Of zo’n tweet het goed zou doen onder jongeren, wil Van Dijkhuizen weten. Dr. Huijgen heeft niet veel tijd nodig om een alternatief te bedenken voor een jonger publiek: „Geniet, maar tweet met mate.”

Dan volgt er een aantal stellingen. Wie het ermee oneens is, kan een rode kaart opsteken. Een groene kaart betekent instemming. ”Als ik dominee was, zou ik op Facebook zitten. Dat werkt drempelverlagend in het pastorale contact”, poneert de forumleider. De verdeling groen-rood is ongeveer half-half.

Ook op de stelling ”De strijd tegen het kwaad moet mijn houding ten opzichte van moderne media meer stempelen” reageert het publiek verdeeld. „Ik ben zelf vaak teleurgesteld in de mate waarin ik me te veel in beslag laat nemen door sociale media”, bekent Van der Tang. „Een uitpuilende mailbox waarvan ik vind dat ik die ’s avonds laat nog moet legen. Het via internet volgen van een Tweede Kamerdebat kan me bijzonder boeien. Dan denk ik weleens na een uur: waarom kijk ik eigenlijk?” „Wie herkent zich hierin?” vraagt de forumleider. De zaal kleurt overwegend groen.

„Het is belangrijk dat we, of we nu actief zijn op sociale media of niet, proberen een voorbeeld te zijn”, stelt dr. Huijgen. „Maar laten we eerlijk zijn: we doen het niet perfect. Maar als jongeren merken hoe we met onze omgang rond sociale media worstelen, komen we samen verder.”