Onwetend van de afsluitingen wilde Oosterhout gaan joggen, maar op nog geen 50 meter van het hotel werd hij teruggestuurd door agenten. „Ze gingen met zijn tweeën voor me staan. Sindsdien hang ik een beetje in het hotel rond, maar er is amper personeel en bijna niks te krijgen.” De Nederlander dacht dat er alleen afsluitingen waren in enkele voorsteden, maar later werd de hele stad lamgelegd en mocht niemand meer naar buiten.

Oosterhout hoort voortdurend sirenes van politie- en brandweerwagens, ambulances en „weet ik veel wat er allemaal voorbij komt.” Sinds hij woensdag aankwam in de stad, merkte hij niet zoveel van spanningen. „Maar vandaag is het heel heftig.” In de gangen van het hotel hangen oproepen van de gouverneur om binnen te blijven met de foto’s van de twee verdachten ernaast, „zodat we voor ze kunnen uitkijken”, zegt Oosterhout. Ondanks de enorme veiligheidsmaatregelen die hem beperken, heeft hij veel respect voor het machtsvertoon van de Amerikanen om dit soort situaties aan te pakken.

Vanuit zijn kamer op de 14e verdieping ziet de Nederlander nog tal van zwaailichten. Verder is het rustig op straat. Er zijn weinig auto’s en mensen. Op de snelweg verderop ziet hij slechts een enkele auto voorbijkomen terwijl het daar normaal gesproken druk is.

De Nederlander Erwin van Lochem woont 7 jaar in Somerville, dat tegen de voorstad Cambridge aanligt. Hij is thuisgebleven, ook al mochten de inwoners van Somerville wel naar buiten. Ze kregen een telefoontje van hun gemeente met die boodschap op een bandje. „Ik woon op de grens met Cambridge op amper een kilometer afstand van het huis in Norfolk Street waar de twee verdachten het laatst hadden gewoond.” Die straat werd afgesloten en het huis is omsingeld. Volgens Van Lochem wonen er veel studenten in deze buurten en is het een heel normale wijk. „Ik kan de sirenes horen, maar ben niet gaan kijken. Ik volg het wel op televisie.”