Begin jaren negentig maakte de toenmalige BVD bekend dat de dienst grote hoeveelheden niet meer actuele dossiers wilde vernietigen. Tot dat moment konden mensen alleen zeer beperkt inzage krijgen in gegevens uit dossiers die meer dan 30 jaar oud waren. Dat werd in de praktijk vrijwel altijd geweigerd.

Tegen het vernietigingsvoornemen stak een storm van protest op, wat uitmondde in een jarenlange juridische strijd tussen mensen die hun dossier of dat van hun naaste familie wilden inzien en achtereenvolgende ministers van Binnenlandse Zaken, die zo veel mogelijk geheim wilden houden.

Op 14 juni 1994 bepaalde de afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State in het zogeheten Van Baggum-arrest dat het gehanteerde inzagebeleid in strijd was met het Europese Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de in de grondwet verankerde fundamentele vrijheden. Daarop moest de BVD honderden inzageverzoeken opnieuw beoordelen. Afwijzingen leidden in een aantal gevallen opnieuw tot procedures en meer openbaarheid. Enkele rechtszaken zijn nog steeds niet afgerond.

Door diverse juridische uitspraken is het sinds eind jaren negentig de gewoonte om inzageverzoeken te honoreren, als het opgevraagde dossier tenminste over de aanvrager zelf gaat. Volgens een woordvoerster van de AIVD is op 29 mei vorig jaar bij wet geregeld dat een kind ook mag verzoeken om dossiers van een overleden ouder. In minstens een geval heeft een verzoeker ook toegang gehad tot gegevens van zijn grootvader.

De inlichtingendienst mag echter wel een selectie maken. Gegevens die teveel zouden verraden over het actuele kennisniveau of de werkwijze van de AIVD blijven geheim. Ook stukken die actuele staatsgeheimen bevatten mag de dienst achterhouden.

De AIVD meldt op de eigen website dat er geen informatie wordt verstrekt over gegevens die minder dan vijf jaar oud zijn. Als Mabel Wisse Smit haar eigen dossier heeft opgevraagd en gekregen, zou de dienst al voor 1998 haar gangen hebben nagegaan. Het is bekend dat Wisse Smit tussen 1989 en 1991 contacten heeft onderhouden met topcrimineel Klaas Bruinsma. Het is niet onwaarschijnlijk dat de geheime dienst in die tijd niet alleen Bruinsma volgde, maar ook iedereen die in zijn naaste omgeving opdook.

In de jaren negentig had Wisse Smit, die toen al in het buitenland woonde, een relatie met de getrouwde, Bosnische VN-gezant Mohammed Sacirbey, die momenteel vast zit op verdenking van fraude. Of de Nederlandse inlichtingendienst daar gegevens over heeft bijgehouden is onbekend, maar het is wel denkbaar aangezien haar naam dus mogelijk al eerder gevallen was.

Mabel Wisse Smit is voor het eerst genoemd in relatie tot het koningshuis rond de bruiloft van prins Constantijn en prinses Laurentien in 2001. Zij was een vriendin van Laurentien en behoorde tot het bruidspersoneel. In kleine kring was toen al bekend dat zij ook de vriendin van prins Johan Friso was. Bij de uitvaart van prins Claus in oktober vorig jaar maakte Wisse Smit voor het eerst openlijk deel uit van de koninklijke familie. Volgens premier Balkenende is er driemaal naslag, de lichtste vorm van antecedentenonderzoek, naar haar gedaan.