Bootbewoners voeren zwanen vanuit de keuken
Zwemmen kunnen ze niet, en met water hebben ze weinig. Wonen in een woonboot was daarom nooit bij het Goudse echtpaar Koen opgekomen.
Jannie Koen (62): „We hadden al wel een paar jaar plannen om kleiner te gaan wonen, maar we hebben jarenlang kostgangers gehad. Daardoor kwam het er steeds niet van.” Toen de pabostudenten van Driestar Educatief allemaal klaar waren met hun opleiding, stimuleerde Jannie Koen haar man om met een idee voor een andere woning te komen.
Jacob Koen (69): „Gelijkvloers wonen leek me fijn, maar ik kreeg mijn vrouw niet mee naar een appartement met een lift.” Het moest dus iets anders worden. „Via de website funda.nl vond ik deze woonboot. We zijn zomaar een keer gaan kijken.”
Zij: „Meteen de eerste keer dacht ik: Dit is het gewoon. Echt waar. Wat wil je nog meer?”
Half januari verhuisde het echtpaar. Hun vorige woning is nog niet verkocht. Koen: „Als we daarop zouden wachten, wisten we zeker dat deze boot al verkocht zou zijn. Dit was een buitenkansje, dat wilden we niet laten schieten.”
Met de dubbele woonlasten valt het mee, vindt Koen. „Een woonboot is roerend goed, geen onroerend. Daardoor hoeven we er niet veel belasting over te betalen aan de gemeente.”
Aan de woonboot hoefde weinig te gebeuren. Een paar muren behangen, dat was alles. De naam van de boot, Ondine, veranderde niet. „Het lijkt net of er onding staat”, grapt Koen. „We zouden de naam kunnen laten wijzigen, maar dat geeft veel gedoe bij het Kadaster, dus we laten het maar even zo. Wat de naam betekent? Waternimf.”
Omdat er op de boot geen plaats voor is, staat een deel van het meubilair nog in het vroegere huis.
Jannie: „Eerst had ik nog heimwee, als ik terugging naar ons vorige huis. Maar dat is over, omdat ik het hier zo naar mijn zin heb. We hebben een prachtig uitzicht. Aan de overkant van het water zien we ’s middags altijd een van onze dochters fietsen. Die zwaait dan naar ons.”
De vijf kinderen van het echtpaar, die ook allemaal in Gouda wonen, waren in eerste instantie niet enthousiast over de verhuizing. „Ze dachten dat het hier niet groot genoeg zou zijn om een verjaardag met de hele familie te vieren”, zegt hun moeder. Zelf denkt ze dat het meevalt.
„En de kleinkinderen vinden het hier heel leuk. Omdat we een tweede slaapkamer hebben, kunnen ze makkelijk komen logeren.” Ze loopt naar de keuken. „Hier zwemmen regelmatig zwanen langs. Als ik deze deur opendoe, kan ik ze zo voeren.”
Verveelt het nooit, de hele dag op het water kijken? Koen: „Ik werk elke ochtend in een apotheek. Ik zit geen hele dagen thuis, hoor. En ik vind het juist interessant om aan het water te zien dat het weer omslaat.”
Zij: „Soms ben ik het water wel even zat, ja. Maar dan pak ik gewoon een boek. Geen probleem.”
Dit is het vijfde artikel in een serie over woonbootbewoners.