Tot ze uiteindelijk bij de Klaagmuur aankwamen. Daar hield de stoet halt. Veel jongeren gingen meteen naar de muur om te bidden. Sommigen lieten zich gebedsriemen omdoen en schreven wensbriefjes die ze, net zoals de orthodoxe Joden, in de voegen van de muur stopten.

Er volgde een korte ceremonie, met liederen en declamatie van een gebed uit de Thora. „God van het verleden, God van het heden, God van de toekomst, wij roepen U aan.” Daarna klonk een luidkeels ”amen”, gevolgd door het zingen van het Israëlisch volkslied.

Het karakter van deze mars was geheel anders dan die van een week geleden in Auschwitz. Nu geen bedroefde gezichten, maar vreugde en een uitgelaten sfeer. De vrolijke optocht liet ook voorbijgangers niet onberoerd. Veel mensen bleven staan en applaudisseerden.

„Am Israel chai”. „Het volk van Israël leeft.”

De onvergetelijke Holocaust; op duizenden plaatsen in West-Europa kreeg die gestalte in doorgangs- en vernietigingskampen. Overgeblevenen bevochten een eigen thuis in Israël. RD-fotograaf Henk Visscher volgde een groep Joodse mensen op hun herdenkingstocht in Polen en Jeruzalem.