De voormalige buschauffeur Maduro is favoriet, omdat wijlen Hugo Chavez hem als zijn opvolger heeft aangewezen. Chavez werd vorig jaar met een ruime marge voor zes jaar herkozen, maar overleed in maart.

Zijn tegenstrever Capriles was ook tegenkandidaat tijdens de vorige verkiezingen. Hoewel de voorsprong van Maduro in de opiniepeilingen is geslonken, gaat iedereen ervan uit dat hij de verkiezingen zal winnen.

Maduro verschijnt op campagnebijeenkomsten vaak met twee parkieten op zijn schouders. Hij houdt zo de herinnering aan Chavez levend, die aan hem zou zijn verschenen als een vogel.

Oppositiekandidaat Capriles speelt in op het sluimerende ongenoegen over de toenemende misdaad, chronische voedseltekorten en gebreken in de infrastructuur. Behalve in huisvesting heeft Chavez nauwelijks in publieke werken geïnvesteerd.

Capriles somt op bijeenkomsten een hele rij van onvoltooide projecten op. Het meest in het oog lopen de tekorten aan elektriciteit.

Politiek gezien mogen de verschillen tussen beide kemphanen groot zijn, ze komen overeen in hun Joodse wortels. De grootouders van Capriles vluchtten in de jaren dertig uit Polen naar Latijns-Amerika. Zijn ouders bekeerden zich tot het rooms-katholicisme.

Maduro’s voorouders zijn sefardische Joden en woonden op het Iberisch schiereiland. Maduro laat zich niet expliciet uit over zijn geloofsovertuiging, maar verwijst in zijn toespraken geregeld naar Bijbelteksten. Tijdens een ontmoeting met leiders van protestantse kerken, dinsdag, zei hij dat de christelijke waarden „de geestelijke sleutel (zijn) voor de vorming van het socialisme, zoals Chavez het ons steeds heeft voorgehouden.”

In een rede eind maart, doorspekt met citaten uit de Bijbel, noemde Maduro de chavisten ”apostelen” en zijn tegenstanders ”farizeeërs.” „Volgens het evangelie van Lukas zei Jezus tegen de farizeeërs, en dat bent u, dat ze de buitenkant van hun drinkbeker en hun bord wel schoonmaken, maar vanbinnen vol zijn van roofzucht en slechtheid”, meldde Maduro.