In 2009 zaten er nog maar 1137 mensen van precies 65 jaar in een zogenoemd institutioneel huishouden, in 2012 waren dat er 1663. Een stijging van ruim 46 procent. „Tegelijk steeg het aantal 65-jarigen in Nederland met 40 procent naar 232.000”, stelt Latten daartegenover. „Het gaat om mensen die hun hele leven al in een instelling wonen en nu in één klap allemaal 65 worden. Dat zijn dus de mensen die kort na de oorlog zijn geboren.”

Latten benadrukt dat het niet om nieuwe bejaarden gaat die al in een verzorgingstehuis gaan wonen, maar mensen die lange tijd niet alleen kunnen wonen vanwege bijvoorbeeld een handicap of omdat ze moeten revalideren na een ongeluk. „Het is puur het vergrijzingseffect, die groep groeit.”

Ook het aantal mensen van 66, 67 en 68 jaar oud dat in een verzorgingstehuis woont, steeg de afgelopen jaren maar niet zo drastisch als het aantal 65-jarigen. De piek die nu te zien is aan 65-jarigen, zal in 2013 doorvloeien naar de leeftijd van 66 jaar. „Het hoge niveau van 2012 blijft ook de komende jaren, al is er wat reductie door beleid. Dat is erop gericht om mensen zelfstandig te laten wonen”, legt Latten uit.