De gespannen verhoudingen zijn volgens de diplomaten het gevolg van misvattingen en emoties en niet van fundamentele verschillen. Ze drongen er bij het Kremlin en het Witte Huis op aan de strijdbijl te begraven.

De Amerikaanse president Barack Obama had het plan om de betrekkingen met Rusland een nieuwe impuls te geven. Dit plan is echter op problemen gestuit. Het Kremlin beschuldigt de VS ervan zich met nationale aangelegenheden te bemoeien. Ook de burgeroorlog in Syrië heeft de betrekkingen geen goed gegaan. In december bereikten de betrekkingen een dieptepunt: Rusland verbood de adoptie van Russische kinderen door Amerikaanse pleegouders. De maatregel werd gezien als vergelding voor een Amerikaanse wet waarin staat dat Russen die de mensenrechten schenden sancties tegemoet kunnen zien.

In beide landen worden volgens James Collins, de Amerikaanse ambassadeur in Rusland van 1997 tot 2001, wetten aangenomen die de belangrijkste verworvenheden van de afgelopen jaren ondergraven. Hij zei te hopen dat er een manier kan worden gevonden om de meningsverschillen op een „redelijkere en rationelere manier” op te lossen.

„We zien niet echt een reden, een fundamentele reden, waarom Rusland en de VS geen gemeenschappelijk doel kunnen vinden en manieren om samen te werken om zo de echte kwesties aan te pakken die onze beide volken aangaan”, aldus Collins. „Rusland noch de Verenigde Staten weten wat er gedaan moet worden in Syrië”, voegde hij daaraan toe.

Vladimir Loekin, die in de jaren negentig de Russische ambassadeur in Washington was, zei dat Washington zich te veel richt op zijn eigen belangen en daardoor geen oog heeft voor de nuances in de Russische aanpak van de crisis in Syrië. „Het is alsof een olifant langs een beer loopt en per ongeluk op zijn poot trapt. De beer zou pijn voelen, maar de olifant zou niet eens in de gaten hebben dat hij op de poot van de beer heeft getrapt”, aldus Loekin.