Toespraken stonden niet op het programma tijdens de sobere plechtigheid, maar toch richtte een aantal vrienden en bekenden van Anja het woord tot de aanwezigen. „Wat moet je toch een weerstand hebben om te overleven op straat", zei een vrouw die zichzelf benoemde als voormalig zwerfster. „Anja, jij kan boven een ander leven beginnen. Ik kan hier beginnen."

Mensen lazen gedichten voor en zongen. Iwan, getooid met indianenhoed en een biermaatje van Anja, schreeuwde een paar keer haar naam tijdens de plechtigheid. Achter haar graf stond een houten bord met de tekst ’Geweld lost niets op’. Veel mensen gooiden bloemen op de kist. „Ze komt nu bij haar vader thuis die ze in het echte leven heeft gemist", zei een oudere man.

De sociale dienst in de hoofdstad nam de uitvaart voor haar rekening. De in Duitsland opgespoorde ouders van Joos wilden niet voor de begrafeniskosten opdraaien. Zij hadden al lang geen contact meer met hun dochter en waren ook niet aanwezig bij de uitvaart.

Op begraafplaats St. Barbara kwam Joos in een speciaal graf te liggen dat door het Drugspastoraat in Amsterdam is aangeschaft. Dat graf is bedoeld voor mensen die sterven in de anonimiteit of van wie geen familie is gevonden die de uitvaart wil regelen.