Commentaar: Dittrich ondergraaft moraal
Eerlijk en tegelijk onthutsend. Dat is het interview dat D66-coryfee Dittrich aan een Frans homomagazine heeft gegeven. Hij voorspelt dat over een aantal jaren in westerse landen een groepshuwelijk officieel toegestaan zal zijn. Kost nog wel wat tijd, maar volgens hem is een wettelijke regeling op dat punt onontkoombaar.
Vooraf dit: wie denkt dat het voormalig Kamerlid met dit toekomstbeeld vooral de strenge moslims wil plezieren, zodat ze –net als in sommige Arabische landen– een klein harem kunnen vormen, heeft het helemaal mis. Van religieuzen die streng in leer en leven zijn, moet Dittrich niets hebben. Nee, de D66’er wil vooral optimale vrijheid en maximaal genot faciliteren. Dus als drie of vier mensen het leuk vinden om als groep met elkaar te trouwen, moet daar ruimte voor zijn. Ieder heeft recht op zijn plezier.
Dat alleen al is ernstig. Dittrich filosofeert over de middellange termijn waarbinnen volgens hem een situatie gecreëerd moet worden waarbij ieder mens zich zo veel mogelijk plezier kan veroorloven.
Wat de gevolgen hiervan op de iets langere termijn zullen zijn, lijkt hem minder te raken. Wat als straks de viervoudige echtverbintenis ontaardt in een vechtverbintenis met echtscheiding als afloop? Om nog maar te zwijgen van de problemen die kunnen ontstaan als er kinderen komen. Zou Dittrich eerst niet eens moeten nadenken over dergelijke vragen, voordat hij begint aan een nieuwe kruistocht voor doorgaande emancipatie?
Zoals zendelingen hun leven offeren voor hun missiewerk, zo strijdt Dittrich voor onbegrensde emancipatie. En hij kiest daarbij een welbewuste tactiek. Ook daarover heeft hij in het interview het nodige gezegd.
In de strijd om de emancipatie heeft de homolobby welbewust tussenstappen gezet om uiteindelijk volledig haar eigen zin te krijgen. Zo was men zich bewust dat het een stap te ver was om direct het homohuwelijk in te voeren. Daarom eerst een geregistreerd partnerschap. Konden mensen wennen aan de relatie tussen twee mensen van hetzelfde geslacht. Toen die redelijk was geaccepteerd, werd de legalisering van het homohuwelijk gerealiseerd.
Evenzo was het niet meer dan een tactische zet om begrip te tonen voor bezwaren van christenen. Zij behoefden niet mee te doen, mochten hun eigen koers varen. Geen probleem. Alle begrip, zo redeneerden homo’s begin jaren negentig.
Inmiddels is de homo-emancipatie zo ver gevorderd dat er een complete herdefiniëring van het huwelijk is gekomen, stelt Dittrich. De tactiek heeft gewerkt. Op vergelijkbare wijze wil hij zich nu inzetten voor het groepshuwelijk.
Met deze aanpak stuurt Dittrich er welbewust op aan de moraal totaal om te keren. Vanaf de schepping van de wereld was het huwelijk een relatie tussen één man en één vrouw. Dat probeert de D66’er nu nog verder onderuit te halen.
Christenen moeten zich met alle kracht verzetten tegen deze tactiek om oude instellingen te herdefiniëren en daardoor fundamentele waarden die teruggaan op de Bijbel, te laten ondergraven.
Dat is niet te tolereren.