Dat schrijven twee deskundigen op de website van het Amerikaanse evangelicale magazine Christianity Today. Zij reageren op een alarmerend rapport van China Aid. Deze Amerikaanse mensenrechtenorganisatie stelde begin vorige maand in het jaarverslag 2012 dat de vervolging van christenen in China flink is toegenomen ten opzichte van 2011. China Aid trok deze conclusie aan de hand van 132 rechtszaken, waarbij 4919 mensen betrokken waren.

Het aantal mensen dat werd veroordeeld in zaken waarbij sprake is van religieuze vervolging, steeg met 125 procent. Met name christenen van de niet-geregistreerde huiskerken waren slachtoffer. De Chinese regering zou bezig zijn deze kerken te vernietigen, aldus China Aid.

Met deze dramatische teneur zijn Brent Fulton van China Source in Hongkong en Jan Vermeer van Open Doors Nederland het niet eens. „Zonder twijfel hebben christenen in China te maken met veel hindernissen bij het beleven van hun geloof in een vijandige omgeving”, schrijven de twee. „Maar christenen worden niet simpelweg vervolgd omdat ze christen zijn. Ook worden huiskerken niet bedreigd puur vanwege het feit dat het huiskerken zijn. Als dat zo was, zouden elke week honderden huiskerken worden gesloten.”

Er zijn volgens hen allerlei redenen waarom de Chinese autoriteiten actie ondernemen tegen christenen. Dit kan verzet tegen de Communistische Partij zijn, deelname aan politieke activiteiten of het openlijk promotie maken voor mensenrechten.

De twee wijzen nog op andere feiten: China is een land dat in hoog tempo verstedelijkt. Daardoor zijn discussies over grondeigendom aan de orde van de dag. Gretige projectontwikkelaars werken samen met corrupte ambtenaren. Zowel christenen van de geregistreerde als van niet-geregistreerde kerken worden hiervan het slachtoffer. Verder is er veel machtsmisbruik door lokale bestuurders, vooral op plaatsen waar men het christelijk geloof als een bedreiging ervaart.

„Van de bijna 5000 christenen die volgens China Aid betrokken waren bij vervolging in 2012, was meer dan twee derde deel betrokken om een van deze redenen”, schrijven Fulton en Vermeer. „Ze deden mee aan activiteiten die de regering als een bedreiging ziet, of vielen ten prooi aan economische of politieke belangen van corrupte lokale leiders.”

Bob Fu, directeur van China Aid, stelt daarentegen dat de christenvervolging in China „heel reëel” is. „Onze jaarlijkse rapportage maakt simpelweg duidelijk dat de incidenten fors zijn toegenomen. Het gaat om arrestaties, veroordeling tot werkstraffen, verkrachting en marteling in politiebureaus, verlies van banen, intimidatie en gevallen van onteigening. De missie van China Aid is deze gevallen op te sporen en christenen in China hulp te bieden.”

Fu geeft toe dat de vervolgingen niet zo ernstig zijn als dertig jaar geleden. Toen verdwenen mensen op mysterieuze wijze, en werden gelovigen massaal gearresteerd. Maar ook de vervolgingen van nu zijn niet slechts een gevolg van corrupte ambtenaren of van huisleiders die kritiek op de Communistische Partij geven, stelt hij. „Je kunt onze conclusie dat de Chinese regering structureel bezig is de huiskerken de kop in te drukken niet ontkrachten – tenzij de rapporten waarover wij beschikken namaak zijn.”