„Bijna 40 procent van de christelijke studenten heeft seks voor het huwelijk.” Het is een van de resultaten van een onderzoek van dr. Hans van Dijk onder ruim 1500 christelijke studenten (RD 25-2 en 4-3). Het is tamelijk uniek dat een dergelijk onderzoek wordt gedaan naar het seksuele gedrag van christelijke jongeren uit de breedte van kerkelijk Nederland.

Het is gemakkelijk om te vervallen in bezorgde uitlatingen over de jeugd van tegenwoordig. Daar geeft het onderzoek voldoende reden voor. Maar hoe was het tien, twintig of vijftig jaar geleden? Het zou me niet verbazen als het met de seksuele moraal van de christelijke jongeren van toen ook niet zo best gesteld was.

Toch mogen we daarmee de resultaten van dit onderzoek niet bagatelliseren. Er is wel degelijk wat aan de hand. Dit onderzoek houdt ons een spiegel voor.

Een paar opvallende zaken uit het onderzoek. Bijna 40 procent van de (ongehuwde) jongeren heeft seks gehad, bijna de helft met meer dan één partner. Van de mannelijke studenten kijkt 55 procent weleens porno, de helft daarvan doet dat minstens één keer per week. Van de vrouwelijke studenten is ‘slechts’ 10 procent actief met pornografie. Zo’n 80 procent van de mannelijke studenten masturbeert regelmatig, evenals ruim een derde van de vrouwelijke studenten.

Tot zover enkele cijfers. De conclusie: een groot deel van de christelijke jongeren is seksueel actief. Dat wisten we al lang, maar nu is het onderbouwd met heldere cijfers.

Spagaat

Opvoeders en andere volwassenen zullen bezorgd zijn om deze cijfers. En terecht. Maar wat vinden de jongeren er zélf van? Opvallend is dat 60 procent van de mannelijke studenten en 25 procent van de vrouwelijke studenten heeft geprobeerd om te stoppen met zelfbevrediging of pornografie. Maar dit lukte niet. Het overgrote deel spreekt niet of nauwelijks met anderen over deze worsteling. Een aanzienlijk deel van de jongeren geeft aan dat ze niet tevreden zijn over hun zelfbeheersing op seksueel gebied. Met andere woorden: veel jongeren lijden onder hun eigen seksuele gedrag. Vaak is dat een eenzame strijd.

Zeker, dat geldt niet voor allen. Sommige jongeren doen op seksueel gebied waar ze zelf zin in hebben en ze voelen zich daar prima bij. Van Gods heilzame geboden trekken ze zich weinig aan. Een aanzienlijk deel ervaart echter een spagaat. Hun levenswandel zou anders moeten zijn, maar het lukt niet om rein te leven.

McSex

Een belangrijke vraag is waar deze jongeren terechtkunnen met hun vragen. Wie helpt hen om te rein te leven op seksueel gebied? Wie richt hen op wanneer zij in seksuele zonden zijn gevallen (Prediker 4:10)?

Christelijke jongeren leven in een wereld vol seksuele prikkels. Op straat, in reclames en in films worden ze veelvuldig geconfronteerd met erotiek. Internet is een speeltuin vol erotisch vermaak.

Enkele jaren geleden schreef Myrthe Hilkens, tegenwoordig Kamerlid voor de PvdA, een indringend boek over de pornoficatie van onze samenleving. Ze gaf haar boek een veelzeggende titel mee: ”McSex”. Deze titel illustreert wat er mis gaat: seks is een snack geworden, een consumptieartikel.

Wie christen wil zijn in woord en daad, moet tegen de stroom in zwemmen. Wie leert jongeren hoe dat moet? Ongeveer de helft van de jongeren is tevreden over de seksuele voorlichting die ze van thuis meekregen. De andere helft moest het met minder doen, of er werd helemaal niet over seksualiteit gesproken.

Het onderzoek van dr. Van Dijk illustreert dat niets doen geen optie is. Tegen de orkaan van porno, erotiek en on-Bijbelse seksualiteit, moet een weerwoord worden geboden. Wat is het belangrijk dat jongeren wordt voorgehouden dat seksualiteit een gave van God is. Dat ze bij volwassenen terechtkunnen met hun eenzame worsteling. Wat mij betreft mogen gezin, school en kerk daarin drie handen op één buik vormen. Laat dan niet alleen gewaarschuwd worden, maar laat jongeren ook horen hoe goed het is om rein te leven op seksueel gebied. De Heere wil Koning zijn op alle terreinen van het leven, ook in de kamer van je levenshuis die seksualiteit heet.

Bemoedigen

Gelukkig zijn er ook heel wat jongeren die wél rein leven, die de Heere willen dienen en ook op seksueel gebied willen leven in gehoorzaamheid aan Hem. Dat zijn geen koude kikkers, maar jongeren van vlees en bloed met seksuele gevoelens. Wat is het belangrijk dat deze jongeren in hun omgeving tot een getuige zijn. Dat ze naar hun leeftijdsgenoten uitstralen hoe goed het is de Heere te dienen, onreinheid te haten en rein te leven.

Het zou een goede zaak zijn wanneer jongeren onderling elkaar durven aan te spreken en te bemoedigen. Als op school, op de jeugdvereniging en op de studentenvereniging het thema seksualiteit besproken wordt op een positieve, Bijbelse manier.

Weerbaarheid

Eén aspect uit het vermelde onderzoek verdient nog de aandacht. Zo’n 5 procent van de mannelijke en 26 procent van de vrouwelijke studenten heeft weleens negatieve ervaringen meegemaakt op seksueel gebied. Dat is opvallend hoog. Uit een ander recent onderzoek (”Seks onder je 25ste”, 2012) kwam naar voren dat deze cijfers voor de Nederlandse samenleving 4 procent (jongens) en 17 procent (meiden) zijn. Zijn er in christelijke kring (veel) meer meisjes die –kort gezegd– seksueel worden misbruikt? Dat mag toch niet zo zijn.

Werken aan seksuele weerbaarheid is geen overbodige luxe. Voor het voortgezet onderwijs bijvoorbeeld zijn de laatste jaren diverse (christelijke) lesprogramma’s ontwikkeld die daarvoor kunnen dienen. Het zou een goede zaak zijn als deze lessen hun weg vinden op christelijke scholen.

De auteur is regiomanager bij stichting De Vluchtheuvel.