Opinie

Bezwaar tegen WOZ-beschikking vaak niet moeite waard

Het loont vaak niet de moeite om bezwaar te maken tegen een WOZ-beschikking, stelt Hylco Mulder.

Hylco Mulder
8 March 2013 21:00Gewijzigd op 15 November 2020 02:23
Foto ANP
Foto ANP

Steeds meer makelaars en no cure, no pay-bureaus werpen zich, zogenaamd belangeloos, op als belangenbehartiger voor de burger. De praktijk is echter dat ze zich zo veel mogelijk proberen te verrijken, juist over de rug van de belastingbetaler.

Als paddenstoelen schieten ze uit de grond en met wervende campagnes presenteren ze zich zogenaamd als ombudsman voor de belastingbetaler. Paginagrote advertenties, zelfs reclamespotjes op televisie, en niemand die zich afvraagt hoe deze promotie gefinancierd wordt. In de campagnes wordt namelijk met geen woord gerept over de door regelgeving vastgestelde kostenvergoeding waarop ze direct een beroep doen –en krijgen toegekend– wanneer een bezwaar wordt toegewezen. Deze kostenvergoeding staat in geen verhouding tot de belastingverlaging die het de belastingbetaler oplevert.

Een voorbeeld: Wanneer de gemeente door bijvoorbeeld een fout in het bestand een WOZ-waarde verlaagt met 10.000 euro, levert dat de belastingbetaler tussen de tien en vijftien euro op. De gemachtigde (het no cure, no pay-bureau) doet voor ditzelfde bezwaar standaard een beroep op de wettelijke vastgestelde maximale proceskostenvergoeding van 712 euro. Big business dus voor deze ondernemers, waarbij de belastingbetaler uiteindelijk de rekening tóch moet betalen.

Honderden, soms duizenden bezwaren van deze bureaus stromen er binnen bij gemeenten. Al deze bezwaarschriften moeten stuk voor stuk zorgvuldig worden afgehandeld. Het gros van de bezwaren wordt afgewezen, aangezien het vooral gaat om gestandaardiseerde bezwaarschriften zonder specifieke, gefundeerde grieven. Maar het afhandelen kost tijd, veel tijd, en dus veel capaciteit. De capaciteit die nodig is, moet worden betaald vanuit het gemeentelijk budget, oftewel uit ons aller belastinggeld. Te weinig budget betekent een belastingverhoging voor het volgende jaar.

Deze kosten, opgeteld bij de kostenvergoedingen die moeten worden betaald voor de bezwaren die wél worden toegekend, zorgen dus voor veel verspilling van tijd en belastinggeld. De enige partij die er rijker van wordt, is het no cure, no pay-bureau.

En de belastingbetaler? Als hij of zij gelijk krijgt levert dat gemiddeld een belastingvermindering op van tien euro voor dat jaar. En het eerstvolgende jaar wordt het belastingtarief echter naar alle waarschijnlijkheid noodgedwongen weer verhoogd.

Kortom, als de gemeente een fout heeft gemaakt bij het vaststellen van de waarde, schrijf dan gewoon zelf een bezwaarschrift.

De auteur is zelfstandig ondernemer en woont in Thesinge (Groningen).

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer