Het was een val in een ravijn, zo omschreef M. het gegeven dat hij systematisch kinderen is gaan misbruiken. Ook de vloek van het pedofiel zijn, waarover hij bij de rechtbank uitvoerig sprak, keerde deze week terug in de verantwoording die M. probeert af te leggen. Woorden als strijd, worsteling, pijn en dilemma liggen hem eveneens in de mond bestorven.

In de rechtszaal werd zichtbaar dat zowel de raadsheren van het hof als de twee advocaten-generaal geen genoegen kunnen nemen met de verklaringen van M. Er dringen zich vragen op die de door M. omschreven machteloosheid ten opzichte van zijn seksuele neigingen ondergraven, zoals: waarom ging hij door met het misbruiken van kinderen die huilden of zich hevig verzetten? Waarom werd het misbruik steeds groter, ernstiger, frequenter? Waarom nodigde hij andere mannen uit om met hem kinderen te misbruiken? Waarom heeft hij, als hij het zelf allemaal zo erg vond, niet tegen zichzelf gezegd: tot hier en niet verder?

Concrete antwoorden moest M. schuldig blijven. Hij zocht zijn heil veelvuldig bij variaties op het thema ‘ik kon nu eenmaal niet anders’, al dan niet weergegeven in een metafoor, waarvoor hij een duidelijke voorliefde heeft.

Vrijdag bekeek het hof een selectie van beelden van de politieverhoren van M. Ook die roepen vooral de vraag op hoe schuldig Robert M. zich eigenlijk voelt, hoeveel spijt hij heeft van wat hij heeft aangericht. De beelden laten een man zien die, in de woorden van advocaat-generaal Marianne Bakker, toch vooral lijkt te genieten van wat hij allemaal vertelt. Volgens M. zat hij tijdens die verhoren dicht tegen een „zenuwinzinking” aan, maar Bakker zei daar geen spoor van te zien.

Vrijdagmiddag behandelt het hof de zaak tegen M.’s partner, Richard van O. Het proces tegen M. zelf gaat dinsdag verder.