De PO-raad, koepelorganisatie van het basisonderwijs, is op zich best voorstander van openbaarheid. „Maar het nadeel van puur de Cito-cijfers is dat ze wel heel erg beperkt zijn. Een school is meer dan alleen taal en rekenen”, reageert een woordvoerder. „En als de schoolinspectie naar dergelijke statistieken kijkt, houdt ze tenminste bij sommige scholen rekening met de schoolpopulatie.” Voor een klas vol kinderen uit een achterstandswijk kan een bepaalde score ‘beter’ zijn dan voor een klas vol kinderen van hoogopgeleide ouders met hetzelfde resultaat, is de gedachte.

Sowieso zouden dan ook alle leerlingen in een klas mee moeten doen met de eindtoets, vindt de raad. Nu hoeven kinderen met uitzicht op de laagste vorm van voortgezet onderwijs soms niet mee te doen, omdat de toets te lastig is en zij het klassengemiddelde nadelig kunnen beïnvloeden. „Daarom zijn wij ook voor een speciale aparte niveautoets voor zulke kinderen. Ze kunnen op toetsdagen dan toch meedoen met de rest en het levert een eerlijker schoolgemiddelde op.”

Oudervereniging Ouders & COO: „De schoolkwaliteit kun je niet meten met alleen de Cito-toets. Die is ooit bedacht om de beste plek in het voortgezet onderwijs te bepalen, maar tegenwoordig lijkt het meer een examen”, concludeert directeur Werner van Katwijk. „Ouders zien dat het onderwijs voorsorteert op een plek in de samenleving en willen schoolscores weten. Maar om kwaliteit te meten moet je eigenlijk geen leerlingen testen, maar leerkrachten.”

De Algemene Onderwijsbond (AOb) ziet het liefst dat de scores helemaal niet gepubliceerd worden. „Openbaarheid is een groot goed, maar de negatieve bijeffecten zijn vele malen groter. Scholen moeten streven naar goed onderwijs, niet naar goede toetsscores”, meldt een zegsvrouw. „Bovendien maakt de inspectie complete rapporten over scholen, waarin ook de Cito-score wordt meegenomen. Geïnteresseerden kunnen beter daar naar kijken, dan naar alleen de eindtoets.”